Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
"En in warme middaguren Doe ik traag mijn vingers spelen, Tusschen geurig zoete bloesems, Die zich onder 't spel verdeelen." "Daalt de zon ter westerkimme, Dan laat ik de hand weer zinken, Jizo, bloesems, zijn verdwenen, Aan de lucht geen sterren blinken". Naar Clara A. Walsh. Jizo en Lafcadio Hearn.
Waar de zon met lichte stijlen Straks de stammen schoren zal, Vogelkwinklen over 't ijle Loover schijnend als kristal. Op de heide drijft een herder Langs het vochtig morgenspoor Vroeg-vergaarde kudde verder In des ochtends gouden gloor; Tot hij voor den bleeken schijn der Westerkimme in 't bosch verdwijnt En opnieuw de ledige einder Eindloozer dan eindloos schijnt.
Het was donker geworden, zoo donker het namelijk in eenen helderen Juni-nacht worden kan, als des nachtegaals avondlied en des leeuweriks morgenzang elkander opvolgen gelijk adagio en scherzo eener symphonie; als de sterren den tijd nauw vinden om even te flonkeren tusschen de schemering die ze ontsteekt en de schemering die ze doet verbleeken; als het amber aan de westerkimme even pas vergrauwd is, of ziet Auroor begint in het oosten den sluier al weg te schuiven van haar rozig aangezicht!
Een groot aantal kennissen en vrienden zijn opgezocht, die beloofd hebben, heden avond op Vredenoord te komen, en Lena en Marling zijn nu op den terugweg. Pratend, keuvelend en schertsend rijden zij door, en zij hebben den leêren teugel los over den nek hunner paarden geworpen, die reeds verscheidene minuten stappen. Nu staakt het gesprek. De zon neigt naar de westerkimme.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek