United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De molenaarsvrouw kon de woorden, die haar ingefluisterd waren maar niet vergeten, en steeds heviger maande de verlokkende stem van het spreukje, totdat zij haar geheel in haar macht had. Den volgenden morgen, toen de molenaar uitgereden was om een lading meel naar Lorch te brengen, heeft zijn vrouw den molen verlaten, en is met haar jongste kind op den arm den weg naar den Kammerberg opgegaan.
't Speet me toen, dat ik reeds een glas Tiroler special-wijn had gedronken, anders had ik me bij ervaring kunnen overtuigen van de bewonderenswaardige uitwerking van dat bier. Hoe 't verder is gegaan weet ik niet, want de tijd maande tot opstappen, en ik had nog eene flinke wandeling tot Vigo. Daar kwam ik het beroemde dolomietendal in, in zijne volle lengte doorstroomd door de Aviso.
"Dóórvliegen!", maande meneer, "'r is niks te zien, nog geen vònkje. Natuurlijk weer alarm om niks."
"Hei-je 't zoo warm?", zei Eleazar, huiverend in de kilte der kamer, na de lekkere warmte bij Suikerpeer. "Warrem? 'k Hei 't nie warrem en nie koud 'k hei 't lèkker 'k hei me in geen maande zoo lekker gevoeld. Niks as 'n kou gewees enkel 'n kou"... De deur werd geopend en Jozef, de oudste zoon, kwam binnen.
"Dat komt, pa, omdat u ergens op moet staan," maande Amélie met de gebruiksaanwijzing in de handen. Uit de pedalen stappend, klom-ie op 'n stoel, zette zich af, kwam met 'n bons neer. 'n Flesch zwavelzuur, geheel ontdaan, smakte omlaag. "Da's prettig," gromde hij. Tegelijk klopte Chris, die den slag had gehoord. "Niks! Niks!," snauwde Pieter Zwaluw: "blijf in je keuken!"
Eén blik op z'n verward-blozend gezicht was Go voldoende geweest om te weten, dat hij haar gezien had en ontwijken wilde, en, 't hart hevig kloppend, hoezeer ze zich ook tot kalmte maande, trachtte ze stil verder te loopen, Bruno's vroolijk herkennen negeerend. Maar de hond stoorde zich niet aan haar koelen blik.
"'k Had opgespaard," zei deze, pratend dicht bij 't oor van den slijper: "maar drie maande in 't gasthuis... en 'n zuster gestorve en de kindere hier... en de reis... 'k Loop zonder 'n cent... zonder 'n cént... Heb jij geen werk?"... "'Wou d
We zullen hun nachtlampje aansteken en er de bloemen omheen schikken. Dat zal touchant zijn! Gauw, haal je bloemen! Marie schaterde het uit en vloog gierende de trap af. Toen zij buiten adem terugkwam, had Emilie het lampje aangestoken. Marie schikte de bloemen, verschikte ze en verschikte ze weêr; het wilde niet gelukken. Doe het dan toch kalm! Je staat maar te gieren! maande Emilie aan.
Daar riep ons de kapelaan weerom: »Sanct Rochus! dat ik het vergeten zou!.... Ich bitte nehmen Sie doch einen Schirm mit!".... Dit was te veel voor onzen lachlust: »Een regenscherm? Maar beste heer, waartoe dit? Er drijft geen wolkje aan het uitspansel!" »Toch, toch!" maande hij. »Laat u raden! Het weerglas zakt!" »Maar weleerwaarde! Het firmament is als metaal!"
De meest eenvoudige voorzichtigheid maande hen, zich van mij te verwijderen. Brétignot zelf, gestreng maar onrechtvaardig, liet mij aan mijn lot over, alsof ik een heksenmeester was, die met het kwade oog is bedeeld. Allen verdwenen weldra achter een klein bosch ter linkerzij. En om de waarheid te zeggen, ik was er niet rouwig om. Ik zou nu slechts verantwoordelijk voor mijn eigen daden zijn!
Woord Van De Dag