United States or Kazakhstan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Evenwel sprak hij niet van de kwellingen die men zijn broertje aandeed. Moeder en kind mengden hun tranen. "Mijn goeie Crispin! Mijn lieve Crispin te beschuldigen! Dat is omdat we arm zijn, en wij armen moeten maar alles verdragen!" mompelde Sisa, met haar oogen vol tranen kijkende naar de tienhoy het lampje waarvan de olie opraakte. Zoo bleven ze een poos zwijgen. "Heb je al gegeten? Nee?

De arme jongen was altijd ziekelijk geweest het kind van een oud man. Hij stak het telegram in zijn zak, en stapte de cab weer in. Bij het licht van het lampje, dat er in brandde, las hij den brief. Die was van den Eersten Minister, en luidde aldus: "Waarde Bingham. Ik heb u sedert Maandag niet gezien, om u dank te zeggen voor de uitmuntende redevoering, welke gij dien avond gehouden hebt.

Op alle uren van den dag kunt ge hier van het volksleven in al zijn bontheid genieten. De deuren der huizen staan wijd open, zoodat gij terstond in de donkere binnenkamers kijkt. Veel ruimte is hier niet en zelfs bij dag is het er duister, slechts een klein hoekje van het vertrek soms verlicht door een lampje onder een madonnabeeldje.

"Daar," zeide Cassy, terwijl zij een lampje aan een haak hing, die zij daartoe in een wand der kist had geslagen, "dat moet vooreerst onze woning zijn. Hoe bevalt zij u?" "Zijt ge wel zeker, dat zij niet hier zullen komen zoeken?" zeide Emmeline. "Ik zou Simon Legree dat wel eens willen zien doen," antwoordde Cassy. "Neen waarlijk niet; hij is maar al te blij dat hij hier vandaan kan blijven.

Hare muiltjes, die voor het bed stonden, troffen haar blik en zij verbeeldde zich, hoe zij zou ontstellen, wanneer zij eensklaps eene hand, van onder haar bed, ze zou zien weggrijpen. Omdat de schaduwen, die de schijn van het lampje niet verdreef, als zwarte beesten door de kamer schenen rond te sluipen, sloot zij opnieuw de oogen.

Hij vroeg den eersten den besten, dien hij ontmoette, naar het huis van mijnheer de Pontmercy. Want hij was van dezelfde gedachte als de Restauratie en erkende zijn vader evenmin als baron of kolonel. Men wees hem de woning aan. Hij schelde, en eene vrouw met een lampje in de hand opende de deur. "Is mijnheer Pontmercy er ook?" vroeg Marius. De vrouw bleef onbewegelijk.

Zijn vriend verrees, de kleine sterke Franschman, die 't leven lang voor 't proletariaat gewerkt had. Hij leek een gouden rechte vlam, als in 't glas van een lampje op het koper staat. Maar zijn stem was als de stem van de zee, als ze gehoord wordt met korte rukken, die de onophoudelijke wind meedraagt, en broederlijk in stukken geeft aan 't land. "Een ander maal zal ik u meer verhalen.

Eenige minuten vóór zessen, zag ik in de diepte van die duistere gangen lichtjes flikkeren, die al spoedig grooter werden. Het waren de mijnwerkers, die, met hun lampje in de hand, weder in het daglicht terugkeerden, nadat hun arbeid volbracht was.

Wie ze veel ontmoet heeft, denkt aan hen met schreiend heimwee terug en waar hij woont, de menschen van Overijsel kan hij nooit vergeten. Niemand sprak woorden van troost tot den boer, die zijn vrouw verloren had. Des avonds kwamen zijn buren bij hem, 't lampje brandde, en zij tuurden met hem in 't licht.

w'Hebben misdaan dien man te bedriegen met onze koe, meende ze ineens. Dan zag ze 't heerdvuur uitgebrand en den ketel hangen; ze ontstak al bevend het lampje en lichtte benieuwd om te zien hoe laat het was. Neen, 't en was, God zij gedankt, nog geen nacht en ze was zot zichzelf alzoo met vrees nutteloos op te winden.