Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 oktober 2025
Geef mij een zoen, moeder, zei het meisje. Haar frissche lippen beroerden de verwelkte wangen en deden de vorst er van ontdooien. Mijn kind, mijn kind! riep Mrs. Vane, naar het plafond opziende, als zocht zij een denkbeeldig publiek. Kom Sybil! maande haar broeder ongeduldig. Hij hield niet van die affectaties zijner moeder.
"Eli, met zout morse geeft roezie", maande de blinde. "Zout smelt ijs laat mijn toch begaan!" , lachte hij. "Eli, pas uwe nou op! Eli as 't 'r uit spuit is 't te laat!" "Waarom zout en geen suiker? Wat haalt-ie in z'n hoof! Zoo krijg-ie zeewater! Tante Reggie, hij is an 't versalze!" "Eli, doe 'r de kraan op!", soebatte Reggie: "Eli je heit 'r ommers geen verstand van! Eli zout kost geld!"
En maakte Goethe zich druk op de verjaardagen van zijn vrienden niet zoo druk als Merck, die hem tot ernstigen arbeid maande, wel geloofde zijn vrienden lieten zijn herinneringsdagen ook niet ongemerkt voorbijgaan. Zoo werd in 1781, bij de opening van den nieuwen schouwburg, een schaduwspel gegeven dat de geboorte van Minerva uit het hoofd van Jupiter op doek bracht.
Met een luiden kreet sprong hij overeind van zijn zetel en op de knieën vallend voor den kapitein, smeekte hij dien om hem terug te brengen naar zijne ouders en broeders. Maar deze bracht hem aan het verstand, dat zulks onmogelijk was en maande hem aan, zich kalm en rustig te gedragen, daar hem dan geen leed zou geschieden.
Frank ontdeed zich van al zijn kleeren op de broek na; het Springende Hert had nu niets anders dan een leeren schortje voor. Hij keek op zijn tegenstander neer met een blik, die den superlatief van minachting moest uitdrukken, maar die hem verhief tot een toonbeeld van idiotismus in den hoogsten graad. "Frank, pas op, hoor!" maande Jemmy hem aan. "Denk er om, dat Davy en ik overwonnen hebben."
Dun gelipte wijsheid sprak tot haar uit den versleten stoel, maande tot voorzichtigheid, deed aanhalingen uit het boek van lafheid, waarvan de auteur schuilt onder den naam van gezond verstand. Zij luisterde niet. Zij gevoelde zich vrij in haar gevangenis van hartstocht. Haar prins, haar tooverprins was bij haar. Zij had Herinnering gelast hem op te roepen.
De draperieën hingen slap en verkreukeld, het goudlaken van Frédérique had een vaal verlepte tint; haar hermelijn bleek molton te zijn, met zwarte wol opgewerkt. Etienne's blonde pruik was een weinig uit de krul. Tevergeefs maande Losch aan een weinig vriendelijk te kijken: Lili, als de Reuk, lag half te sluimeren in haar kussen.
Haar vingers speelden met het sieraad aan haren hals en haar stem klonk innemend en zacht; maar het trappelen van haar voetje maande hem tot voorzichtigheid. Er was een Jood, een ontvluchte galeislaaf, die een man doodde in het paleis Idernee, zeide zij langzaam. Ben-Hur ontstelde.
Te midden van al deze bedrijven was het inmiddels al Juli van het jaar 1521 geworden. Het volk werd ongeduldig en wilde, nu men eene voldoende macht bijeen had, ook maar aanstonds de verovering van Tenochtitlan beginnen, doch Cortez, die zijn' vijand maar al te goed kende, en wist hoe alleen voorzichtigheid en beleid hier zegevieren konden, maande tot geduld en kalmte aan.
D'r deugde net niks meer: an me boeke niet, en nerges meer an; 't bloed wier me uit me nagels gekankerd, en toen er op 't appèl 'n paar man mekeerde, wier ondergeteekede netuurlijk effe genome, net drie maande na die rel van d'r straks!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek