Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
En alsof de zon de kracht had de fragmenten van gemeene en dieventaal in haar hersens te ontdooien, braakte zij in verrukking eene menigte onsamenhangende woorden en zinnen in die taal uit. Toen trok zij haar hemd weer over de schouders, maakte voor Marius een diepe buiging, vervolgens een gemeenzamen handwenk en trad naar de deur, zeggende: "Goeden dag, mijnheer.
Rechts en links verrezen steile, kegelvormige heuvels van rood graniet, en in de valleien lagen verscheidene breede velden van eeuwige sneeuw. Deze bevroren massa's waren, tijdens het ontdooien, op sommige plaatsen in pieken of zuilen veranderd, die wegens hare hoogte en geringen onderlingen afstand den muildieren het overtrekken moeilijk maakten.
Het schoone, ernstige meisje oefende op dien ontembaren man des gewelds een betooverenden invloed uit. Alleen hare tegenwoordigheid scheen voldoende om de ijskorst, die zijn hart omgaf, te ontdooien. Uren achtereen toefde hij bij het ringspel, en dan wendde hij zijn oog niet af van de sierlijke bewegingen der Egyptische schoone.
De zaal bleef echter ijskoud, niettegenstaande de moeite, die Jeanne Granier als "De kleine Hertog" zich gaf om het publiek te ontdooien. Den volgenden avond met "La Petite Mariée" hadden wij een groot succes. Toch, wij maakten slechts 2500 francs recette. In Madrid hangt alles van den eersten avond af.
Ik had geen tijd om alles zoo gauw op te schrijven en verzocht hun even te wachten en goed te onthouden wat zij gezegd hadden. Het scheen of Sjomka alles wat hij beschreef voor oogen zag: de stijve bevroren laarzen, de modder die er afsijpelde toen zij begonnen te ontdooien, en hoe zij bros werden als beschuiten toen de boerin ze op de kachel zette.
"Da's 'n wéék zonder zorreg", zei ze, gelukkig-glimlachend: "wil jij nou wat turve hale om de hoek, wat zware turve?" "Niet van diè cente", zei hij: "'k heb nog"... "Die gulden is 'n mitswe", zei ze: "en zorreg voor 'n nieuwe mezoesos"... Den heelen middag bleef-ie bij 'r, hielp 'r an de kachel, probeerde de waterleiding die bevroren was te ontdooien. 't Heele huis had 'r den last van.
Hij trachtte haar te bereiken om haar iets in te fluisteren ze keerde zich om en sprak met wie 't dichtst bij haar stond; hij smeekte haar met de oogen, dat ze toch ontdooien zou, en met die afschuwelijke comedie uitscheiden; had hij wat verkeerds gedaan en daar had hij een duister gevoel van dan konden ze daar immers later over praten maar niet hier niet zich bloot geven voor al die vreemden!
De bewoonbaarheid en den plantengroei verklaarde Li hierdoor, dat de warmte, ontstaan door de wrijving van de aarde om de aardas, groot genoeg was om het ijs over een groote uitgestrektheid te ontdooien.
"Ja, dat zegt men." Hij was ijskoud, niet te ontdooien, en eigenlijk was ze zelf nog kouder. De zelfbeschouwing zat over haar poging de rol van verliefde te spelen, hoonend te lachen. "Gösta," zei ze met inspanning, "ik heb je nooit met opzet onrecht aangedaan; al lijkt het misschien zoo; ik smeek je, vergeef 't me." "Ik kan 't je niet vergeven."
Hij liet nu zijn leger oprukken en nogmaals over de bevroren zee trekken om den vijand in zijn land te bestoken. 't Was zoo vinnig koud, dat men den wijn en het bier bij stukken uit de vaten moest hakken; om ze te ontdooien. Midden in den nacht nam de tocht een aanvang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek