United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Inderdaad, lieve; maar ik smeek u, aanvaard het, uit medelijden met mijne smart! Indien ik u gered mocht weten, ik stierve met een gevoel van geluk, en ik zegende dan den dood als eene weldaad. Laat mij doen: ik zal den koning onze overgaaf op zijne genade voorstellen, indien hij zijn vorstelijk woord wil verpanden dat men u in volle vrijheid naar Kerlingaland zal laten vertrekken."

Zoek mij ook eene vrouw. Och, Pieter, ik smeek u, loop u buiten adem, ik zal uwe moeite niet onbeloond laten!" De knecht verdwenen zijnde, keerde mevrouw Van Valburg zich om naar hare kinderen.... Maar hoe pijnlijk was niet de gil, die als eene doodsklacht uit hare borst opsteeg!

Daarom smeek ik u, om u voorloopig schuil te houden in de nabijheid der stad, mocht ik uwe hulp noodig hebben, dan behoef ik slechts Brangwaine naar u toe te zenden en ge zijt bij mij.

"Ik smeek u, mijn oudste zoon, evenbeeld uwer moeder, heb erbarmen met het witte haar van uw vader! En u, Koenraad smeek ik, heb medelijden met de tranen van uw verloofde." Zwijgend stonden de broeders daar. Toen vatte de oudste de hand van den grijsaard. "Ik zal u niet verlaten, vader," sprak hij aangedaan.

"De dood staat reeds lang voor mijn oogen," zeide Falckestein: "doch bij den God, dien wij beiden op onze wijs vereeren, Velasco, ik smeek u, red zoo 't u mogelijk is, red mijn kind! zend het aan zijn troostelooze moeder terug." "Ik hoop ook den vader te redden," zeide Velasco met waardigheid: "daarom heb ik zelf het schuitje, dat aan de voorpoort lag, aan den steiger doen vastleggen.

O, wat al runen, diep en krachtig die dagen ook griften hier in mijn hart; runen, als bloed rood, runen, als vuur heet, inzet van 's Levens dobbelspel toch bid en smeek ik: Schrijf meer, schrijf voort! schrijf, heerlijk Leven! al wat u lust! Mij open stel ik voor het blijde, voor het droeve.... Doch laat niet ledig de bladen wit!" Zij knikte en stond op.

Jij, Marieken, jij bent de éénige die ik met den brief belasten kan: de éénige die hem zóó haar in de hand kan stoppen, dat niemand er iets van merkt. Toe! pak hem aan, en breng hem haar! Marieken, ik zou voor jou door het vuur loopen! en weiger jij me nu zoo'n kleinigheid? Toe! doe het toch! Ik smeek het je!" Zijne spanning, zijn hartstocht roerden haar.

Ik smeek u, vermits de barmhartige God haar die eenige kans aanbiedt, geeft uwe toestemming; ik zal er u eeuwig dankbaar om zijn."

Een licht misnoegen verduisterde de heldere gelaatstrekken van de Jonker. Hij zou zo graag aan Machteld de gevraagde verklaring gegeven hebben, maar zijn edele ziel kon haar eigen verdiensten niet aan de dag brengen; hij antwoordde op een toon die zijn droefheid hierover te kennen gaf: "Ik smeek u, doorluchtige Jonkvrouw, neem mijn stilzwijgen niet ten kwade.

Indien de duivel daar ook al tusschen was, moet ik bekennen, dat hij ditmaal de waarheid had gezegd; want wat zou toch een eenvoudig man als ik van het leven hebben, als hij niet...." "Van mijnen oom, ik smeek u!" zuchtte de jongeling, met de voeten in het zand woelende. "Gij hebt gelijk, mij tegen te houden, Willem," zeide de hovenier.