Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Geen Nazareër ik smeek u om verschooning, heer ridder, geen Christen wondarts in Brittanje zou u in staat kunnen stellen, uwe wapenrusting in minder dan eene maand te dragen." "En hoe spoedig zult gij mij in staat stellen, dat te doen?" vroeg Ivanhoe ongeduldig. "Binnen acht dagen, als gij geduldig wilt zijn en naar mijn voorschriften luisteren," hernam Rebekka.
Ik vertrek, heer oom, en zal mij spoeden, om met al de mannen, die ik kan vergaderen, voor het einde van den dag terug te zijn." Hij meende zich naar de Hoogpoort te richten; maar de proost weerhield hem. "Nog één woord, mijn goede neef", zeide hij, "en ik smeek u, ik bezweer u, hoor mijnen vaderlijken raad aan!
HELMER. Och wat, dat doet mijn leeuwerikje immers toch. NORA. Ik zou als een elf voor je dansen in den maneschijn, Torwald. HELMER. Nora ... het is toch niet dat, waarop je van morgen doelde? Juist, Torwald, ik smeek je er om! HELMER. En durf je waarlijk nog eens op die zaak terug te komen?
DEMETRIUS. Neen, zoo blikt een, die door u werd vermoord; Door uwe wreedheid is mij 't hart doorboord; Maar gij, de moord'nares, blikt met een gloed, Die Venus aan den hemel tanen doet. HERMIA. Maar waar is dan Lysander? Vriend, ik smeek, Demetrius! geef hem mij weer! o spreek! DEMETRIUS. Veeleer wierp ik zijn lijk mijn honden voor. HERMIA. Gij hond, gij wolf!
De taal van Reinout scheen eenigen indruk op de aanwezigen te maken: de Abten van Lidlum en Sint-Odulf althans gaven blijken van goedkeuring; terwijl Cammingha en Martena een blik van ontevredenheid op Adeelen sloegen. "Beschermt den weerlooze," vervolgde Reinout, "gij allen, die vrienden zijt van ons huis. Ik smeek u daarom, in naam mijns vaders, in naam van den edelen Aylva."
Wien smeek ik, die mijn oog, ten hemel opgeheven, Die wareld weêr herbouw' en weêr herroep' in 't leven, Die, wat der waatren stroom in 't denkbeeld achterliet, In de eb der eeuwen met heur' afloop dreef in 't niet? Wie voert haar uit die nacht van 't ondoordringbaar duister Te rug?
"Maar Pierre.... ik bid, ik smeek je, goede trouwe man!" "Vervloekt! zij zullen 't weten dat ik het een laagheid zou achten. Een verraad! te gehoorzamen aan 's vijands bevel. Laat los! Zoo! Daar waait ze, de vlag!" "Maar Pierre! In 's hemelsnaam denk aan onze kinderen. Denk aan Blanche en Virginie. Mijn God. wie zal ze beschermen tegen de woede dier barbaren, indien....?"
De herder keek toe, wat het arme schepsel zou doen in haar nood en toen de slang den schaapherder zag, riep ze te midden der vlammen uit: "O, herder, ik smeek u, red mij uit dit vuur!" De herder stak haar zijn staf toe en de slang kronkelde zich snel om den stok, om zijn arm en verder tot zijn schouders en rondom zijn hals.
Mijn hart dankt er hem voor, en om die dankbaarheid meer werkdadig te toonen, zoo smeek ik hem mij te willen toestaan, zijne dochter, uw jonge gade, als dochter te mogen beminnen, terwijl ik haar als zoodanig, een kapitaaltje waag aan te bieden, dat mijn eenig overgeblevene dochter mede volgaarne afstaat.
"En uw kinderen?" vroeg de oudste der gezanten. "Mijn kinderen? Ik smeek u, edele heeren, dat ze hier mogen blijven." "De plaats der mannen is niet bij hun moeder. De Engelsche koning eischt hen op, en ge zult hen met ons zenden." De knapen voegden zich bij de gezanten, en Sophia van Heusden stond alleen. Het scheen haar, of ze slechts de eenzaamheid had gekend, nadat Boudewijn gestorven was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek