United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !
A'k 'n slag slaan, za'k er 's 'n zegelring voor koope ... mot je zien hoe ridderlijk dat staat. Tjonge ja, hoor. Da' dee mijn mama ... Maar 'k bèlam a'k snap, hoe zij toch, met háár eer en deugd, an al die cente kwam.
"De cente, die u thans nog in je zak heb, zal je wel noodig hebbe om te ontkomme; daarom geve we je de penninge, dat je ons schuldig ben, in naam van Jezus Christus cadeau. Zorg alleenig dat je uit de gevangenis blijft!" Waarop ik huilende wegging en die vrouw omarmde ...
"Da's 'n wéék zonder zorreg", zei ze, gelukkig-glimlachend: "wil jij nou wat turve hale om de hoek, wat zware turve?" "Niet van diè cente", zei hij: "'k heb nog"... "Die gulden is 'n mitswe", zei ze: "en zorreg voor 'n nieuwe mezoesos"... Den heelen middag bleef-ie bij 'r, hielp 'r an de kachel, probeerde de waterleiding die bevroren was te ontdooien. 't Heele huis had 'r den last van.
Mijntje die de trap opsjokte, ketste hen van mekaar. Mal van gebaar, bleek, kwam-ie de kamer binnen, terwijl zij naar 'r vader terug liep. En toen ze 'n oogenblik later, lacherig, dwalend-van-oogen de deur opende, keek ze naar iedereen, niet naar hem, in lichtschuwe beduusdheid. Essie zette koffie, telde de zwarte balletjes acht voor twee cente, zooas ze gedacht had.
Kan ik al dat zitte uit mekandere houwe? Maar zooa'k zeg, in zéve weke schifte ik 'n rond mud, en daar won ik mee ... de som van 45 cente. Goed betaald! ... Toch tel 'k net zoo lief bankpapier, as misdadiger zijnde ... dat 'r nog 's een an me duimlid blijft kleve ... Ja, zoo ben 'k En 'k wou 'k die cente 's bij mekandere zag, die ik nadien al 's heb geflescht van me leve.
'k Was zoo lekker as kip nogal wiedas, daar vlak naast die keuke... Maar 'k smachtte ommers van heimwee na 'n woord van vertroosting, enne ... as 't kon nog 'n paar cente d'r bij voor 'n krans op mijn graf... Want 't liep na ontslag en de uitbetaling van die uitgangskas... Val jij mij ook aldoor in die rede!
"Maar toe 'k weer an die poort wier gezet, was ondergeteekende één gulde en 35 cente rijk. Daar kocht 'k me een hartige brok van, stuk kaas of vleesch, wat 'k lustte, want drinke doen 'k tòch nooit, en as 't hier of daar mot, stoot 'k bij ongeluk me glaassie nog om.
Hij scheen er zich niet van bewust, dat Gerrit en ik en wellicht nog vele anderen, naar hem keken. »Fijn leventje toch, zoo'n luit',« zeide Gerrit naast me. »Maar niks doen, en kommedeere... en 'n hoop cente in de maand...!« »Daarvoor moet hij voor jou denken!« waagde ik.
'n Vijftien cente per dag, konne me direc 'n hompie witte en kaas late komme ... Nou, netuurlijk, je weet van te vore: as je gesnord ben, is 't met je vrijigheid en dat hartelijke bikke gedaan, dus zoo beschouwd hadde we 't nog niet eens zoo beroerd.
Maar de hossenden schenen geen lust te gevoelen om met die gespierde vuisten kennis te maken, want: "Hosse, hosse, hosse!" klonk het, en de wilde troep trok verder. "Honde en ape, Heere!" riep een man, Gijs een gedrukt briefje in de hand stoppende: "Levendige gedresseerde honde en ape. Kom binne; 25 cente maar. Binne, binne, daar is noch plaas!"
Woord Van De Dag