Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
"Drink je koffie nou uit!", riep Juda: "zal 't van die eene slok afhange?" Nee, de koffie was te heet. Wel stopte ze haastig 'n brok kiks in 'r mond en iedereen gedag roepend, kauwend met tandlooze kaakjes, sjokte ze voor de tweede maal de trap af. Fluitend, jong van gevoel, kwam-ie na uren de poort binnen.
Mijntje die de trap opsjokte, ketste hen van mekaar. Mal van gebaar, bleek, kwam-ie de kamer binnen, terwijl zij naar 'r vader terug liep. En toen ze 'n oogenblik later, lacherig, dwalend-van-oogen de deur opende, keek ze naar iedereen, niet naar hem, in lichtschuwe beduusdheid. Essie zette koffie, telde de zwarte balletjes acht voor twee cente, zooas ze gedacht had.
Uit 'n marmeren deur kwam-ie. Net 'n meissies-kop met z'n zwarte oogen, z'n lange haar, z'n witte handjes. Goddoome .... zoo'n pakkie mot je niet uitvlakke!... Je ziet alleen maar z'n nakende voeten... dan bont, wit en rood bont... hermelijn... wat je maar wil... Precies as de priesters op de plaatjes... Achter den sultan vrouwen, mooie vrouwen. Vrouwen met wit vel. Vrouwen met zácht, blank vel.
Loopend in één aandrift door, soms onnoozelig als in wordenden waanzin de versteening van z'n voorhoofd betastend, luid-puffend blazend door de dorheid der lippentuit om 't drukkende, beklemmende, stroef-nijpende weg te zuchten, kwam-ie dichter bij 't bebouwd deel van 't park. Van de kou voelde-die niets.
Hoe kwam-ie nou.... Maar hij zou maar kijken. Jezus nog toe, wat 'n fijnheid! 'n Goud om gek van te worden..... goud overal op den grond.... christene-zielen wat 'n licht: net of-ie met je neus onder 'n elektrieke lamp stond. 't Dee pijn an je oogen, pijn.... Bloedrooje strepen en schitterende vonken.... al maar spattende sterren van licht.... licht.... licht! Nou kwam daar de sultan.
Vlak bij Eleazar kwam-ie te staan, 'n lap perrelgrijs hoog in de handklampjes. "Meneer," wees Hes op Eleazar: "meneer heit 'n pak òvernoodig!" "Mènèer is betoeg!" riep Leon: "hij koopt je heele voorraad, koopman!".... "Wat mot-ie koschte?" , vroeg Klaroen, toekijkend met tang en sleutel in de zwarte handen.
Doornat, met kleeren die 't beenig lichaam beplakten, kwam-ie thuis, sjouwde de mand met de meegenomen negotie naar boven, 't lijkje voorbij, smakte 'r neer in den hoek, bij de rest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek