United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Oude sukkeleers hinkepatjinkten achterna, bezeerd door 't zware geweld van de zonne, en ze kromden hun rugge om 't vuur van haar hevig gestraal te ontweren. Jonge guiten, met witte kaakjes bevuild door den damp, joepten van links naar rechts, druk bezig met rap gespeel.

Dat zabbert nu aan de speen met vooruitgestoken lipjes en ingetrokken kaakjes, en de melk borrelt in de flesch en klokklokt door het lammer-keelgat. Lente in de wei! In Neerlands wijde wei, die de uren bij uren lange zilverstreep van het Kanaal in tweeën deelt! Het Groot Noord-Hollandsch Kanaal!

"Als je 's denkt aan onze pret met die kamerversiering;.... en soms heelemaal om niets, als 't mooi weer was, en we ons zoo lekker voelden! We konden zoo dwaas doen, weet je nog wel? Ik wed, dat je met Frieda en Mary nooit flikjes en kaakjes zult geroosterd hebben?" Go lachte. "Nee, nee.... dat was leuk. Ja, dát was gezellig, samen...." "En glij-baantje over 't zeil voor de kachel?" "Noù.

Ze liepen ieder met 'n kindje over het zonnige grachtje, en de buren keken hun oogen uit; ze deden om de beurt de boodschappen in den winkel: 'n bus chocoladepoeder, kleine kaakjes, 'n bal en muisjes natuurlijk en, vooral tegen Else, die heel statig deed, zei iedereen: "mevrouw", met eerbiedigen stemklank.

Toen was Riekje weer gaan huilen, omdat ze haar tong had gebrand, en nu kwamen er allerlei boeken met vreemde prenten voor den dag, waar de donkere tante weer bij vertelde; en eindelijk deed ze, of ze Sint-Nicolaas was, en strooide kaakjes over den grond, en Riek en hij moesten overal rondkruipen, en 't was heel grappig, en de tantes kropen ook mee over den grond, maar alle kaakjes, die zij vonden, gaven ze aan Riek, omdat die weer boos werd, omdat hij er meer had.... en toen kwam zus, en moesten ze boven gaan eten.

Háár koos ze dadelijk tot haar bizondere beschermeling, haalde wat melk voor 't kindje, grabbelde voor haar mee van de kaakjes en pepernoten, en zoo vaak ze haar iets bracht, voelde ze 'n vreemd geluk, scherpen doordringend, 'n wellust van herinnering, die haar oogen week maakte bij het bewonderen van het bleeke stumpertje Later ging St.

"Kaakjes, maar die zijn oudbakken en vochtig.... en flikjes." "We kunnen de kaakjes wel roosteren in de kachel.... op 'n vork en de flikjes ook." "Maar je schroeit van de hitte." Go hield haar servet voor haar gezicht, de arm zoover mogelijk uitgestrekt. "Pas op, de jouwe valt."

Op 'r schoot, met onhandig verwilderde gebaren, perste ze 't jongste kind de kleeren aan 't lijf. Zelf hield ze 'r bloote, lompe voeten op den sport van den stoel. De jongens, kou-kleumrig, rillend met bevende kaakjes door 't tochten van den wind, bleek van slaap, stonden versuft in 't somber gepurper der poort.

De meisjes, moe, maar blijvend opgewekt, gaven de kinderen hun jassen en petten, hielpen de vrouwen de kleeren en de erwten en boonen tot 'n pak maken. Go stond even te kijken, liep toen de al-verlaten zaal weer in, waar Lou alleen, pretentieloos-lief, de verspreide kopjes aan 't inzamelen was, zuinig kaakjes en krentenbollen, die ze hier en daar vond, in groote zakken stoppend.

"Drink je koffie nou uit!", riep Juda: "zal 't van die eene slok afhange?" Nee, de koffie was te heet. Wel stopte ze haastig 'n brok kiks in 'r mond en iedereen gedag roepend, kauwend met tandlooze kaakjes, sjokte ze voor de tweede maal de trap af. Fluitend, jong van gevoel, kwam-ie na uren de poort binnen.