Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Dan denk ik, hoe 'k den dood graag zoude wachten Gelijk een herfstdraad die in 't goud-licht beeft En henenzweeft in de eerste koude nachten waarin alleen één zilvren stemklank leeft: De stem, die in de hooge eenzaamheden Zingt en weerklinkt en zingend meet den Tijd En aan den hemel aarde's Schijn doet hooren,
Wij behoeven er niet op te wijzen, dat een verwisseling in stemklank, een diepe stem bij de vrouw en een hooge stem bij den man, dikwijls voorkomt. Bij den man heeft in de puberteit een verandering in zijn stemgeluid plaats; hij krijgt, zooals het genoemd wordt "den baard in de keel", zijn stemgeluid wordt dieper.
Ze liepen ieder met 'n kindje over het zonnige grachtje, en de buren keken hun oogen uit; ze deden om de beurt de boodschappen in den winkel: 'n bus chocoladepoeder, kleine kaakjes, 'n bal en muisjes natuurlijk en, vooral tegen Else, die heel statig deed, zei iedereen: "mevrouw", met eerbiedigen stemklank.
"Wat denk-je dan, iets diepzinnigs?" "Ik denk, dat 't leven zoo heerlijk is." "Zoo zoo; en hoe komt dat zoo ineens?" Hij ergerde zich aan z'n harden stemklank in den geluidloozen nacht, en temperde hem tot 'n onaangenaam, scherp fluisteren. "Ben-je den heelen avond alleen geweest, of is er nog bezoek gekomen?"
Hij vervolgde in effen stemklank, eentonig: Niet, zooals gij zegt, het instinkt dat angstig wordt, mijn waarde du Bessy. Eene gewone en pijnlijke benauwdheid was 't, iets dat men duidelijker zoude kunnen noemen: zorgen. Ik heb, inderdaad, éen oogenblik gevreesd dat Ernest in die helle was. Dat was billijk ook, mijmerde Simon Peter. Zeker. Maar mijn angst duurde één oogenblik slechts.
De andere was kort en klein, maar goed gevuld van vormen ook, met een bleek gezicht vol rimpels om den mond en om de oogen, die haar een uitdrukking van gefolterde consternatie gaven. De heer, nu, die een buitengewoon onaangenaam-klinkend orgaan bezat, praatte, praatte, praatte, onbedaarlijk en onophoudend, zooals ik wel meer gemerkt heb van menschen met een bizonder-akeligen stemklank.
Ze wilde niet thuis alleen zijn, vooral niet zonder Sörge. Maar verder, toen de stilte van het woud spookte tusschen de groen-blauwe tronken en de dag hier onbeweeglijk te laaien hing, verlangde ze om dadelijk bij Vere te zijn. Ze zei het met korten stemklank. Ze keek strak vóor zich uit. Ik zal, sprak Sörge heimelijk, de wandeling voor u prettiger maken, als ik u beter kennen zal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek