Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Ze luisterde al niet meer, sloeg 'r armen om z'n hals, perste zich tegen 'm an om 'r scha in te halen van den heelen avond. En weer in 't zwijgend donker, hield-ie zijn mond op den hare, behijgde-ie 'r tandvleesch, 'r tandjes, 'r tong, drong 'r buik tegen 'm op, voelde-die de vleeschlijn van 'r beenen, 't beven van 'r borsten. Toen, bang voor 'r hartstocht, 'r toomeloosheid, liet-ie 'r los.
Dadelijk had-ie 'r spijt van, voelde-die z'n overreding als 'n bruutheid. Want 't gelaat in de bedstee verscherpte in angststaring, de groote, omkringde oogen dwaalden in folterende ziening, de handen klemden an de bedsteeplank, de adem joeg in kuchend gestoot. Een oogenblik zakte-die benauwd-hoestend terug.
Loopend in één aandrift door, soms onnoozelig als in wordenden waanzin de versteening van z'n voorhoofd betastend, luid-puffend blazend door de dorheid der lippentuit om 't drukkende, beklemmende, stroef-nijpende weg te zuchten, kwam-ie dichter bij 't bebouwd deel van 't park. Van de kou voelde-die niets.
Nou-ie door geweld en ruzie, was gedwongen geweest, 't werk neer te leggen en weken en weken op de stakers had gescholden, de pooiers en vuilike die 'm 't brood uit z'n bek hadde gescheurd voelde-die nou toch ièts van den massalen roes, iets van de vreemde vreugde die Eleazar deed opbonzen. "Hebbe de juweliers geschreven!" , riep-ie: "en wat? Hoe weet jìj dat?"
Soms herleefde z'n wrok, voelde-die de kerken als zooveel povere
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek