United States or Bulgaria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Johannes voelde zich onbeschrijfelijk beklemd en verlegen onder dien blik en had zich wel willen wegstoppen of onzichtbaar maken. Doch hij kon zijn oogen niet meer afwenden. 'Alleen menschen worden verliefd, Johannes, hoor je! en dat is maar goed ook, anders waren ze er al lang niet meer. En jij bent verliefd als de beste, al ben je nog zoo klein. Aan wie denk je op 't oogenblik?
„’k Zal ’t uwe vertellen, meheer de agent,” antwoordt de vrouw, en tot een van de buren gewend: „Let jij ereis op die stumperd, dan zal ik zeggen wat ’r gebeurd is.” „Wie ben jij?”
En ik zou wel eens willen weten, wie hetzelfde kan zeggen; nou Fagin?« »Niemand, jongen,« antwoordde de Jood, »geen ziel, Tom. Ik weet niemand, die het doen zou, behalve jij; niemand.« »Ik zou me baantje schoon hebben kunnen vegen, als ik haar had willen verklikken; is 't niet Fagin?« ging het arme, half-onnoozele slachtoffer voort. »Eén woord van mij zou haar der in gebracht hebben; nou Fagin?«
Wat verlangde zij van hem? "Kom eens hier, Gösta," zeide zij en reikte hem opnieuw de hand. "Je moet niet boos worden om wat ik nu zeggen wil: maar ik dacht, dat jij, die.... die...." "Een afgezette predikant zijt, een zwierbol, een kavalier, de moordenaar van Ebba Dohna...." "Ik ken al mijn verdiensten op mijn duim!" viel Gösta haar in de rede. "Ben je nu al boos, Gösta?"
Het resultaat daarvan is, dat wij al heel gauw met volkomen toestemming van de oudjes een request aan den Gouverneur-Generaal zullen richten, om door de Regeering in de gelegenheid te worden gesteld ten bate van de Javaansche vrouw in de toekomst, onze opvoeding te voltooien op ... Batavia! Kijk je er niet van op beste broer? Ik weet niet hoe jij het vinden zal.
Zij komt hem zeer nabij: "Maar August, als mijn familienaam dan uitsterft, en we toch weten dat mannen dikwijls om zulk een reden den naam hunner vrouw er bij aannemen; ik meen als alles nu waar is, en dat het zoo uitkwam, natuurlijk, dan zou jij juist met het oog op 'tgeen de tijd ons kan schenken...." zij sloeg de oogen weer neer "dan zou jij immers best...."
"Die komen mij toe, die heb jij gegapt!" "Hè, wat ben je ordinair: "gegapt!" Je hebt ze me gegeven." "Dat lieg je!" "Nou goed dan: ik heb ze genomen, omdat ze bij Dorus hooren. 't Was noodig, dat ik ze bewaarde, omdat..." "Omdat je een serpent bent.
Jij moet je niet bemoeien met zaken, die je niet aangaan; 't is bovendien de waarheid. Dorus speelt met virtuositeit, en ik niet. Stoor me toch niet telkens in mijn lectuur; dek jij de tafel maar verder en zorg, dat we iets te eten krijgen... "Gij hebt mij in uw laatsten brief gevraagd, beste vriend, of ik 't nu beter met de jongelui hier kon vinden? Hebt ge me dan verkeerd begrepen?
"Dus niet als 't een ander was?" lachte ze. "Waarachtig niet. Zeg. Kom jij er 's Zondags nooit uit? Ik zie je nooit ergens. Je moet eens naar de boring komen kijken op de hei. Ze hebben er gevonden." "Daar komt iemand," onderbrak ze hem. "Ik ga maar." Willem rekte zich uit over 't hek toen ze heenging, om te zien wie dat was die er kwam.
"Frits! weet jij waar de jonker logeeren moet?" "Zeker generaal! Ik heb de reistasch van mijnheer al boven gebracht." "Zoo! hadt gij een reistasch bij u?" vroeg de generaal met een glimlach, mij met eenig opzet aanziende. "Wat zal ik u zeggen oom! Was het al te onbescheiden, bij goede ontvangst op een paar dagen gastvrijheid te rekenen?"
Woord Van De Dag