United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nog niet als Job draagt ge potscherven in wonden van berouw, maar belaad nu uw hoofd met uw mesthoop en snoer uw reistasch rond uw hart. Nader, Johan, met den stank van uwe naaktheid en de vloeken van uwe wanhoop het gouden tabernakel waar Krist, die gekruizigd werd, thans Zijn eeuwig leven viert.
Niettemin trok de meester steeds verder van huis het einddoel van zijnen tocht steeds nader bij. »Gegroet, mijn Schwarzwald! Gegroet, o heimathland van mijne dichterziel!" zoo juichte hij; en zijn hart zong hem als een leeuwerik in de borst, toen hij, met den trouwen knuppel in de vuist, de reistasch over den rug, den weg insloeg van Freiburg op den Schauinsland.
Ik nam van zijn deel drie stukjes, die ik in mijn reistasch opborg om ze voor de honden te bewaren. Hoewel dit geen feestmaal was, waarbij toosten geslagen moesten worden, meende ik toch dat het een geschikt oogenblik was om een enkel woord tot mijn makkers te spreken.
»Dát kan hier niet goed zijn, laat het gerust staan; ik heb wat anders," en daarop stapte hij zelf naar den stal en kwam terug met den koetsier, die zijne reistasch droeg, waaruit hij zorgvuldig eene met mandewerk omvlochten flesch te voorschijn haalde, die met een capsule gesloten was, welke hij behendig losmaakte, en de glazen vullende, sprak hij: »Zoo iets heb ik altijd bij mij om niet door allerlei bocht vergiftigd te worden.
Indien Eva had kunnen besluiten er binnen te gaan, dan... Maar neen, 't zou niet verstandig en zelfs niet kiesch zijn geweest indien hij sterker daarop had aangedrongen. Goddank, die storm is voorbij. Wat ziet zijn engel er lief en vroolijk uit, terwijl ze hem bijna ten afreize gereed met een zoen de kleine reistasch om den schouder hangt.
Lewin bracht zijn gast naar de logeerkamer, waar de elegante bagage van Stiwa, een reistasch, buks en sigarenkist, reeds gebracht waren en terwijl hij hem alleen liet om zich te wasschen en te verkleeden, ging hij zelf naar zijn kantoor om bestellingen voor zijn landbouwbedrijf te doen, volgens de plannen, die hij zich onder het naar huis rijden gevormd had.
Mijn oom onderzocht nog eens zeer oplettend den ganschen inhoud van zijne zakken en van de reistasch. Ik zag wel, dat hem geen enkel stuk ontbrak, dat hij noodig had voor de uitvoering zijner plannen. Zoo droeg o.a. een netjes gevouwen papier het opschrift van de deensche kanselarij met de handteekening van den heer Ghristiensen, consul te Hamburg en vriend van den professor.
En het mannetje vatte alles zoo voorzichtig aan en lei alles zoo netjes weer op de plaats, of elk ding een groote schat was. Lize keek maar half toe, want ze had hare gedachten bij eene reuzendeur, die achter in de kamer was. Neen, maar wat was dat toch voor eene deur met breede ijzeren stangen er voor en een hangslot er op, zoo groot wel als eene groote reistasch.
Toen Geoffrey den volgenden ochtend ontwaakte, kwam hij, na een weinig nadenken, tot het besluit dat hij een zonderlingen en treffenden droom had gehad, die het gevolg was van opgewondenheid door de gebeurtenissen van den vorigen dag, of van verdriet dat hij vertrekken moest. Hij stond op, pakte zijn reistasch al het overige was gereed en ging ontbijten.
Met een: „Hé, portier, de ouwe heer heit nog wat vergeten,” reikt hij de reistasch over, klimt op den bok en rijdt weg. „Zoo, jongen! nou als de wind naar stal.
Woord Van De Dag