United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik weet dat er mannen zijn, die hun vrouwen over hun vroeger leven, inlichten, maar Stiwa," zij verbeterde dit "Stipan Arkadiewitsch heeft mij niets verteld, gij kunt het misschien niet gelooven, maar tot nu toe heb ik altijd gemeend, dat ik de eenige vrouw was, die hij kende. In dat geloof heb ik acht jaar geleefd.
"Zij heeft mij verzocht, haar te bezoeken," ging Anna voort. "Nu, ik verheug er mij zeer op, de oude dame weer te zien. Morgen ga ik naar haar toe. Maar, God zij dank! Stiwa blijft bij Dolly," zeide zij om het gesprek een andere wending te geven. Zij stond op en was, naar het Kitty toescheen, ergens ontstemd over. Dolly kwam alleen uit haar kamer terug om thee te drinken.
"Ik," dacht zij, "heb Stiwa ook niet kunnen vasthouden; hij is van mij naar anderen gegaan, en de eerste, om wie hij mij ontrouw is geworden, heeft hem met haar schoonheid en vroolijkheid ook niet vastgehouden. Hij verliet haar om een andere. Meent Anna werkelijk zoo aantrekkelijk te blijven en Wronsky te kunnen vasthouden?
Ik ben Stiwa niet!" ijverde zij en fronste de wenkbrauwen. "Ik vertel het je echter, omdat ik geen oogenblik over mij zelf in 't onklare wil zijn!" Maar terwijl zij deze woorden uitsprak, gevoelde zij, dat zij niet juist waren, want zij twijfelde niet slechts aan zich zelf, maar de gedachte alleen aan Wronsky wond haar op en zij vertrok alleen vroeger, om hem niet meer te ontmoeten.
"Stiwa haalde mij over met hem Anna Arkadiewna te bezoeken...." En terwijl hij dit zeide, bloosde hij nog meer, en zijn twijfel, of hij er goed aan gedaan had of niet, was nu opgelost. Hij wist nu, dat hij het niet had moeten doen. Kitty's oogen openden zich wijd en flikkerden bij Anna's naam. Maar zij beheerschte zich, verborg haar opwinding en misleidde hem. "Zoo!" zeide zij slechts.
"Ge zijt toch niet boos, dat ik er heengegaan ben? Stiwa wilde het zoo graag en Dolly ook ..." "O neen," zeide zij, maar in haar oogen bespeurde hij een terughouding, die hem niets goeds voorspelde. "Zij is een zeer nette en zeer betreurenswaardige, uitstekende vrouw." zeide hij en begon van Anna, van haar bezigheden en van hetgeen zij Kitty liet zeggen te vertellen.
"Laat ons daar niet meer over spreken." verzocht Lewin; "vergeef mij, indien ik grof tegen je was. Ge zijt toch niet boos, Stiwa? Kom, wees niet boos op me," zeide hij vriendelijk en drukte hem de hand. Nu hij zijn hart eens lucht had gegeven, was hij weer in dezelfde stemming als des voormiddags. "Ik ben in het geheel niet boos, in het minst niet; ik heb daar ook geen reden voor.
Zij is ijverzuchtig en wel op mij. Ik heb het verkorven.... Ik was de oorzaak, dat het bal, waarvan zij zich zooveel voorstelde, voor haar een kwelling werd. Maar waarlijk! stellig! Ik heb geen schuld, of ten minste maar een beetje...." "O, daar hebt ge precies gesproken als Stiwa," zeide Dolly lachend. Anna gevoelde zich een weinig beleedigd: "O neen, neen!
Van Stiwa ontving ik een briefje, dat ge hier zijt." "Van Stiwa?" vroeg Dolly verwonderd. "Ja, hij schrijft mij, dat u reeds hier zijt, en meent dat ge mij wel zult toestaan, hem een dienst te bewijzen," antwoordde Lewin.
Stiwa had de beteekenis van dit "als het mogelijk ware" verstaan, maar hij zag nu in, dat daaraan dat bij de scheiding haar de zoon werd toegekend volstrekt niet was te denken. Nu verheugde hij zich slechts zijn neef te zien.
Woord Van De Dag