Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
"Voor haar is het altijd feestdag," dacht hij, "maar voor de zaken is er geen feestdag; zij kunnen niet wachten en zonder dezelve kan men niet leven." Lewin keerde eerst naar haar terug, toen men hem voor het avondeten riep. Op de trap stonden Kitty en Agasija over den wijn te beraadslagen. "Wat maakt ge toch voor omhaal? Denzelfden als gewoonlijk." "Neen, dien drinkt Stiwa niet.... Kostja!
Heb je je niet verveeld?" vroeg hij vroolijk en opgewekt en wierp een pakket op de spiegeltafel! "Welk een vreeselijke harstocht is het spel toch!" "Neen, ik heb mij niet verveeld. Ik heb het reeds lang verleerd mij te vervelen. Stiwa is hier geweest met Lewin." "Ja, zij wilden je bezoeken. Hoe is Lewin je bevallen?" zeide hij en ging naast haar zitten. "Zeer goed.
Stipan Arkadiewitsch werd door allen, die hem kenden, niet alleen om zijn vroolijk, goedhartig karakter en zijn stipte eerlijkheid bemind, maar in zijn aangenaam, net uiterlijk, zijn glinsterende oogen, donkere wenkbrauwen en haar en de frischheid van zijn gelaat lag iets, dat ieder voor hem innam. "Aha! Stiwa! Oblonsky! Daar is hij weer!" klonk het vroolijk, als iemand hem ontmoette.
Even als Anna bekende zij haar echtgenoot alles, en de verwondering en verlegenheid van Stiwa bij dat bericht deed haar lachen. In zulke droomen naderde zij de kromming van den landweg, waar deze naar Wosdwijenskoye voerde. De koetsier deed het vierspan stilhouden en keek naar het roggeveld, waar naast een telega verscheiden boeren zaten. De schrijver riep en wenkte hen.
"Stiwa heeft mij gezegd, dat hij met alles instemde; maar ik kan zijn edelmoedigheid niet aannemen," zeide zij en zag nadenkend zijn gelaat voorbij. "Ik dring op geen scheiding aan, mij is alles hetzelfde. Ik laat hem zelfs mijn zoon! Wat dunkt je?" Hij begreep niet, hoe zij in dit eerste oogenblik van hun wederzien aan haar zoon en aan de scheiding denken kon.
Doch al had ook Karenin zijn zwager deze plaats niet bezorgd, dan zou Stiwa Oblonsky toch door een aantal andere personen, broeders, zusters, ooms en nichten deze of een dergelijke betrekking met zes duizend roebels inkomen, die hij noodig had, gevonden hebben; want hoewel zijn vrouw vermogen aangebracht had, waren zijn financiën altijd in de war. Stipan was aan half Moskou en Petersburg verwant.
Daarmede houdt zij zich zeker veel bezig?" vroeg Lewin. "Het schijnt, dat ge u een vrouw slechts als een soort wijfje, une couveuse, voorstelt," zeide Stiwa. "Als zij bezig is, dan moet dit altijd met kinderen zijn. Ik geloof, dat zij ze uitstekend opvoedt, maar men hoort daar nooit iets van.
Gagin vertelde met gedempte stem een nieuwe Petersburger anecdote, die, hoewel dubbelzinnig, evenwel zoo koddig was, dat Lewin er zoo luid om lachte, dat degenen, die in de nabijheid zaten, zich naar hem omwendden. Toen gaf ook Stiwa een zeer vroolijke geschiedenis ten beste en ook Lewin vertelde er een, die recht beviel.
"Je hebt toch gezegd, dat je daar wildet blijven om Jawschin weg te brengen. En nu heb je hem er toch gelaten." Ook zijn gelaat nam dezelfde koude, strijdvaardige uitdrukking aan. "Ten eerste heb ik Stiwa niet verzocht u een boodschap over te brengen en ten tweede spreek ik nooit onwaarheid. De hoofdzaak was, dat ik blijven wilde en ik ben gebleven," antwoordde hij het voorhoofd fronsend.
Ik heb Stiwa gekend, toen hij je het hof maakte; ik herinner mij nog zeer goed, hoe hij tot mij kwam en weende, als hij over je sprak; ge waart voor hem een heilige, en ik weet, dat hij, hoe langer hij met je leefde, u al hooger en hooger stelde. Gij waart en zijt voor hem een soort godheid, en dat andere is geen afdwaling van zijn ziel...." "Maar als die afdwaling zich herhaalt?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek