United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zij zag hem met open, hartelijken blik aan en stak hem de hand toe. "Ik kom zeker niet op den rechten tijd, zeker iets te vroeg!" sprak hij, terwijl hij zijn blik door het ledige salon liet gaan. "O neen!" antwoordde Kitty en zette zich aan de tafel. "Ik wenschte u juist alleen te treffen," begon hij, zonder plaats te nemen of haar aan te zien, om den moed niet te verliezen. "Mama komt terstond.

Kitty luisterde naar de gebeden en trachtte ze te begrijpen zonder dat haar dit gelukte. Hoe meer de ceremonie voortging, hoe meer haar hart overvloeide van blijdschap, die haar belette er haar aandacht op te vestigen.

Hoe meer Kitty haar gadesloeg, des te meer scheen zij haar een zeldzaam voortreffelijke persoonlijkheid toe en des te sterker werd haar wensch haar te leeren kennen. De jonge meisjes ontmoetten elkander dagelijks meer dan eens, en telkens vroegen Kitty's oogen: "Wie zijt gij? Wat zijt gij? Zijt gij waarlijk dat bekoorlijk wezen, dat ik mij voorstel?

De oude vorst was, even als alle vaders, zeer gevoelig ten opzichte van de eer en deugd zijner dochters. Hij was buitengewoon ijverzuchtig op haar en bovenal op zijn lieveling Kitty. Telkens hield hij de vorstin voor, dat zij haar dochter te veel compromitteerde.

Bij de gedachte aan de toekomst stelde zij zich die met Wronsky bekoorlijk, schitterend, veelbelovend, als een leven rijk aan poëzie voor; met Lewin daarentegen als minder vroolijk, als nevelig en onbestemd. Toen zij om acht uur het salon binnen trad, werd "Constantin Dimitrisch Lewin" aangediend. "Is het dan toch werkelijk zoo!" dacht Kitty en het bloed stroomde haar naar het hart.

Moet ik Kitty de voldoening geven te zien, dat ik ongelukkig ben en dat ik bescherming inroep? Neen, en ook Dolly zal mij niet begrijpen. Ik heb haar niets te zeggen.... Het zou echter niet kwaad zijn Kitty te ontmoeten en haar te toonen, dat ik alles veracht en dat ik voor alles onverschillig ben." Dolly kwam met den brief terug. Anna las dien en reikte hem zwijgend weer over.

Vader haar dokter vertelde me toen eerst, dat de hoofdonderwijzer dien bewusten middag den gulden bij Kitty in den mantelzak had gevonden. De ouders hebben daarna mèt den onderwijzer veel moeite gedaan om het kind tot beter gedrag op te voeden. Voorloopig was hun dat wel gelukt. Maar later was de oude praalzucht, die Kitty reeds vroeg tot oneerlijkheid had gedreven, weer boven gekomen.

"Kitty schrijft, dat zij naar niets zoozeer verlangt, als naar eenzaamheid en rust." "Is het met haar gezondheid beter geworden?" vroeg Lewin opgewonden. "Goddank! zij is geheel hersteld. Ik geloofde het ook niet, dat zij door een borstkwaal was aangetast."

Waarom heeft hij dat ook gezegd?" dacht zij. Toen Lewin zag, dat Kitty met haar moeder het ijs verliet, stond hij stil en overlegde, wat te doen. Hij bond de schaatsen los en haalde bij den uitgang van het park moeder en dochter in. "Ik verheug mij zeer u te zien!" sprak de vorstin. "Donderdags wachten wij altijd bezoeken af." "Heden dus?" "Het zal ons veel genoegen doen u te zien!"

De vorst was geheel op Lewins hand en wenschte voor Kitty niets beters; de vorstin echter bracht, met de aan vrouwen eigen manier om de eigenlijke vraag te ontduiken, daar tegen in, dat Lewin nog door niets getoond had ernstige plannen te hebben, dat Kitty geen neiging voor hem toonde en zoo al meer.