Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
"Vertrokken?" vroeg hij, met de uiterste verbazing, toen Floris hem aangediend had en hij bij de vrouw des huizes toegelaten was. "Is Emma vertrokken? Waarom? Waarheen? Hoezoo? Heeft zij geene boodschap voor mij achtergelaten? Geen briefje? Kon zij niet gewacht hebben totdat ik met haar gesproken had?"
Hier werd aan de deur getikt en de Notaris aangediend, met wien wij den lijder alleen lieten: twee dagen later, gedurende welke ik hem vaak bezocht had, blies hij den laatsten adem uit. Na het lijk te hebben doen kisten, nam ik, met dat overschot, en onze Hollandsche vrienden, de terugreis aan naar Amsterdam.
"Loawwe êfkes rusten," zei Arie Wessels, toen hij, door Joapik ondersteund, tot aan het groote ijzeren hek der buitenplaats van zijn pachtheer gekomen was, en hem het zweet op het aangezicht stond: "Zie zoo," hernam hij, na eenige oogenblikken rustens: "nou met Gods hulp moar weer veuruut!" De oude Wessels werd aangediend, en in het kantoor gelaten.
Saar sprong overeind, greep Jaapje op en droeg den luid schreeuwenden, om zich heen schoppenden bengel de kamer uit; voor welken bewezen dienst zij verscheidene beten kreeg. De huisknecht, die den dokter aangediend had, raapte den theepot op, als zijnde dat voorwerp het eenige waarmee hij krachtens zijn betrekking te maken had.
De gasten begonnen reeds te wanhopen en de gastvrouw beklaagde zich al in stilte over hare soirée manquée, toen eindelijk nog graaf Tolstoi werd aangediend. Alles leefde op, maar hoe groot was aller verbazing, toen hij binnen kwam, gekleed in een gewoon wandelcostuum en op klompen.
Een paar dagen nadat de contra-visite door den heer van Water-zicht op Rozen-Hove was afgelegd, prevelde Brolet bij zich zelven, dat die Tolenveld een gezellige buurman was, want, Leendert had den baron aangediend, en Tolenveld trad dan ook weinige oogenblikken later even recht weer binnen als hij de eerste maal ter deure was uitgegaan.
Eens van vader hoorende, dat deze schrijver ons een bezoek zou brengen, vroeg ik vergunning daarbij tegenwoordig te zijn. Om niet opgemerkt te worden ging ik op het vastgestelde uur in mijns vaders studeerkamer, in het uiterste hoekje zitten, en spoedig daarop werd Tolstoi aangediend.
Eensklaps werd de deur geopend en de gravin de douairière Van Bergen aangediend. Het was een kleine, reeds bejaarde dame, die kort daarop het vertrek binnentrad. Hare kleeding was smaakvol, doch voor haren leeftijd kon men die met recht te zwierig noemen.
Zij zal uw geheugen wel ontgaan zijn, juffrouw Dientje! verschoon mij, juffrouw Verburg! die verscheurde teekening van dominé Willems?" »Zeker niet! die herinner ik mij maar al te goed," luidde het antwoord, terwijl een donkere blos voorhoofd en gelaat overtoog, »maar ik bid u, mijnheer! wil mij toch zeggen wie gij zijt...." »Ik! wel ik meende dat de knecht mij had aangediend."
Tante Letje was bij ons te bezoek en ik was naar mijn kamer gegaan om eenige plaatwerken te krijgen, die ik aan de mijnen wilde laten zien, toen ik hoorde, dat er iemand aangediend en na eenig toevens binnengelaten werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek