Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
"Daar is nu onze vriend Constantin Dimitritsch," zeide Katawassow op den langzamen spreektoon van den professor, die gewoon is, dat men naar hem luistert, "de middeleeuwsche knaap van weleer! Ik spreek van hem in het verledene, want hij bestaat niet meer.
"Waartoe dat alles?" dacht hij; "waartoe ben ik hier om over hen het opzicht te houden en zij, waarom toonen zij hun ijver ten mijnen behoeve? "De prijs is te hoog, Constantin Dimitritsch," zeide Fedor. "Maar waarom heeft Mitionik dien het laatste jaar betaald?"
"Met het rijtuig zou het nog slechter gegaan zijn, Constantin Dimitritsch," antwoordde de hem bekende koetsier.
Het klooster van Horezu werd gesticht in de laatste helft der 17de eeuw door Constantin Brancovan, voorlaatsten inlandschen woiwode van Walachije, die in het geheim er naar streefde, zijn land van het turksche juk te bevrijden en door de Bojaren aan den sultan werd overgeleverd. Hij stierf te Konstantinopel den marteldood.
"Mag ik het genoegen hebben u aan elkander voor te stellen," sprak de vorstin en wees op Lewin. "Constantin Dimitritsch Lewin en graaf Alexei Wassilitsch Wronsky." Wronsky stond op en drukte Lewin een oogenblik de hand. "Ik geloof, dat wij dezen winter eens in elkanders gezelschap zouden gedineerd hebben, maar toen waart gij geheel onverwachts naar buiten terug gekeerd."
Kee had gelijk. Het was nog vroeg genoeg. 't Zou wel niet vol zijn in de tent. Altijd zoo'n haast.... De »oude" heer De Milde stapt bedaard verder. Zijne drie groote dochters volgen zwijgend dit voorbeeld. Zij schrijden langzaam voort door de breede lindenlaan, die eenmaal aan Constantin Huygens de stof voor een uitvoerig gedicht schonk.
De verhouding tusschen Lewin en gravin Nordston, overigens verstandige en goede menschen, was zoo gespannen geworden, dat zij elkander van ganscher harte verachtten, zoozeer, dat zij niet eens meer met elkander konden omgaan zonder zich de een door den ander beleedigd te gevoelen. Gravin Nordston schoot terstond op Lewin toe. "Aha, Constantin Dimitritsch!
"U meent dus, dat ik onwaarheid heb gesproken?" vroeg zij gedwongen lachend. "Neen, Mascha! dat niet, Constantin Dimitritsch zegt slechts, dat hij er niet aan gelooven kan," sprak Kitty voor Lewin blozend. Lewin bemerkte dit, het wond hem nog meer op en hij wilde antwoorden. Wronsky kwam echter met zijn gullen en vroolijken lach dit gesprek, dat gevaarlijk dreigde te worden, te hulp.
Daarop zeide hij tot Kitty, dat zij er heden bizonder goed uitzag en stelde den jongen Tscherbatzky aan Karenin voor. Op die wijze had hij spoedig het gezelschappelijk deeg bijeen gekneed, zoodat het in het salon recht levendig werd en de stemmen luid klonken. Alleen Constantin Lewin was er nog niet.
Maar hij had die bij al zijn opzichters waargenomen, zooveel hij er al had gehad. "Als wij maar klaar komen, Constantin Dimitritsch." "En waarom zouden we niet klaar komen?" "Wij moeten er nog zestien arbeiders bij huren en er komen er geen. Van daag kwamen er een paar, maar die vroegen zestig roebel voor den zomer." Lewin zweeg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek