United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bij hen vindt men het ademhalingsstelsel der hoogste dieren niet terug, d.w.z., de ontbrekende ware longen zijn vervangen door kieuwen, d.z. kamvormige, vaatrijke plaatjes, ten getale van vier stel aan beide zijden van hals of kop geplaatst.
'Lentegroen. Wat een leuke plaatjes." "Zoo," zei vader nu ook ontwakend. "Heb je al je presenten al gekregen en wat zeg je van het mijne?" "Wel neen" zei moeder, "dat heeft hij nog niet." "Krijg ik dan nog meer," vroeg Tony opspringend van pleizier. "Ja, we zullen ons vlug aankleeden en dan gauw gaan kijken naar het cadeau, dat vader en grootvader en -moeder samen voor je gekocht hebben."
Dan holt ge deze twee plaatjes uit, zorgende het uitwendige niet te beschadigen, en maakt om den rand een schroefdraad, zoodat beide juist op elkander passen als een doosje en deksel. Zoo nu het bovenste op het onderste is geschroefd, is er niets van te ontdekken. Voor de bewakers, want ge zult bewaakt worden, zal 't een stuiverstuk zijn; voor u zal 't een doosje wezen.
Toen vielen de harde, bittere klappen: Weissenburg. Wörth, Froeschwiller; en onze geïllustreerde bladen, die eerst niets dan Fransche portretten gaven, kwamen vol met Duitsche plaatjes. Zoo zag meneer Fruytier voor 't eerst het konterfeitsel van Koning Wilhelm en de gelijkenis met zich zelf trof hem ineens, overweldigend.
De plaatjes zullen, onder mijn opzigt, door den Kunstschilder J. BUYS geteekend, en door de Heeren PUNT en VAN DER MEER gegraveerd worden; van welker bekwaamheid men eene proeve zien kan in de fraaie plaatjes voor Gellerts fabelen; welke plaatjes men, zo wel als die fabelen, aan onze Nederlandsche jeugd niet genoeg kan aanbeveelen.
Het zoeken naar uitdrukking en lokale kleur doet hen de geschiedenis bestudeeren en maakt den weg open voor de vaderlandsche romanciers. De meeste werken, niet alleen van Conscience maar ook van zijn tijdgenooten, worden overvloedig geïllustreerd. De plaatjes van "Het Wonderjaer" vertoonen zware gestalten, koppen die van Rubens' Antwerpsche schilderijen min het schoone zijn afgekeken.
Ze zitten boven elkander, weten niets van elkaar, hebben allen belangen en belangetjes. Ze leven. In het huis er naast bekijken kleine kinderen plaatjes. Op de tweede verdieping een vrouw en een man, die uit glaasjes slurpen. Op de derde een juffrouw die aardappelen schilt. Anders niets.
In het zuidelijk volksgebied wordt nog dikwijls een opschrift uit papier geknipt en achter glas in een lijstje gezet: "Hier vloekt men niet, God ziet u"; "Gedenk te sterven"; "Looft den Heer", enz. Trouwens bordjes of plaatjes met gelitografeerde spreuken vindt men door het gansche land.
Het zou de moeite niet loonen die in zich op te nemen en weer uit te beelden, als de auto was gelijk een trein, die slechts op enkele vaste plaatsen stilhoudt, of als een cinematograaf, die razend-snel zijn plaatjes na elkaar ontwikkelt.
Uit 'n marmeren deur kwam-ie. Net 'n meissies-kop met z'n zwarte oogen, z'n lange haar, z'n witte handjes. Goddoome .... zoo'n pakkie mot je niet uitvlakke!... Je ziet alleen maar z'n nakende voeten... dan bont, wit en rood bont... hermelijn... wat je maar wil... Precies as de priesters op de plaatjes... Achter den sultan vrouwen, mooie vrouwen. Vrouwen met wit vel. Vrouwen met zácht, blank vel.
Woord Van De Dag