United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


De ondervrager verstond het en glimlachte om 't leuke antwoord, maar meneer Cathoen glimlachte nog oolijker, met iets van innig-gekittelde, ondeugende pret en voegde er aan toe: En met de visch en met het vleesch is 't ook precies hetzelfde. 't Is de afwisseling in de sausen die er den smaak moet aan geven, versta-je 't?

Op de schrijftafel 'n rijtje prachtbandjes van de beste moderne Hollanders: Kloos, Van Deyssel, Gorter, Roland Holst, Hélène Swarth, zelfs Boutens maar van buitenlanders niets dan 'n dun deeltje Shelley, waarom hij ongeduldig de schouders ophaalde: cultuur nihil natuurlijk, niets gelezen dan wat je op 'n gymnasium van duitsche, fransche en engelsche klassieken leert; en verder 'r hoofd volgepropt met die heerlijke, prachtige, rijke, hollandsche literatuur, waar in de heele wereld toch maar zeker niets boven gaat.... alleen maar Shelley; en gemelijk nam hij de portretten op, die er naast stonden, bleef geboeid nu kijken naar die groote, gezellige familie, die gemoedelijke vader en moeder met al dat kroost er om heen, zeven telde hij, en Go zelf, dat 's acht; wat 'n leuke troep.... en aardige snuitjes, ze lijken op elkaar.... Go heeft 't zelfde als dat kleintje.... En hij stond er nog mee in z'n hand, toen ze weer binnenkwam, keek haar nu ánders aan, scheen haar beter te begrijpen, nu hij wist, dat ze de oudste van zoo'n groote familie was.

»Ten minste, als wij beiden er het levend afbrengen," liet hij er ernstiger op volgen. »Maar wat heeft je toch bewogen om mee te vechten?" vraagde Reinard Jansen. »Wel Oom," zeide de leuke jongen, »in de eerste plaats behoef ik nu niet in het muffe schoolgebouw te zitten, en ten andere wou ik dolgraag meehelpen, om de Engelschen op hun baatje te geven.

Hij 'n verstoat er hem nie aan!" lachte 't Geluw Meuleken. "Ge 'n meug het hem nie zeggen, ge moet hem in den twijfel loaten," schertste Rozeke ondeugend. En zij vermaakten zich beiden nog een heelen tijd om 't leuke grapje, spottend-spiedend door de raampjes naar Vaprijsken, die nu weer, met een uitdrukking van diepzinnig peinzen op 't gelaat, aan 't werken was.

Doch het echo-en op zichzelf is ik wil ook wel eens een geleerden term gebruiken zuivere reflexbeweging. En daar mogen we wel aan denken. Het stemt ons vergevingsgezind ten gunste van de jongens en ten bate van onze eigen gemoedsrust. Een tweede figuur was de houthakker. Wat was het toen toch een leuke tijd. De menschen werkten nog zoo schilderachtig aan de straat.

"Ja, 'k geloof, dat hij 'n heel buitengewone dissertatie schrijven wil; hij moet er voor naar IJsland; maar 'k denk, dat zij daarbij wel helpen zal... Je weet toch, dat De Veer 'n paar maanden geleden gesjeesd is?" "Nee, hoe zou ik? Waarom? Wat heeft-ie uitgevoerd?" "'t Is 'n léuke jongen. Je moet geen kwaad van 'm zeggen.

Hij keek haar even met verbazing aan, zooals ze daar met angstigen blik en zwaar figuur van naderende moederschap vóór hem stond en zijn kleine oogjes flikkerden van leuke pret, tewijl hij proest-lachend het grapje waagde: "Hahaha!... 't spijt mij da 'k nie liever op ou gewed 'n ! 'K en zoe mijn honder fran nie kwijt zijn!"

Zoo werd Amsterdam in de XVIIe eeuw gekenmerkt door zijn pilastergevels, Deventer door zijn eigenaardige baksteenen topgevels, Dordrecht door zijn karakteristieke boogvulling, Enkhuizen door zijn leuke baksteenen bedrijfshuisjes, Groningen door zijn gevels met elegante toppen, Haarlem door zijn gevels met voorspringende puntbogen boven de vensters, Delft en Den Haag door zijn schilderachtig overluifelde stoepen.

Ida had ook een eigen kastje, waar ze haar linnengoed en allerlei snuisterijen in bergen mocht. Heerlijk, zoo'n eigen kastje! Alle planken belegd met mooi wit papier met keurige randen er aan. Op de onderste het linnengoed in nette, gelijke stapeltjes neergevlijd; de kousen in leuke, stijve rolletjes parmantig naast elkaar. Alles in de plooi, alles glad en zonder kreuk. En dan de bovenste planken!

Kom er in, we zijn al een heel eind op streek we hebben de pakjes bijna klaar. Mooi! ik heb hier nòg een paar aardigheden om te vullen. Hoe is 't met de versjes? Ik schrijf juist het laatste, dat's voor den kolonel dien hebben we dat leuke bonbon-doosje toegedacht, met die speelkaarten er op luister eens: Kernèl! u speelt graag kaart, Daarvoor is u vermaard, Over geheel de aard!