United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een slotrede, waarin ik den man, met zijn nog warm kloppend hart, de zoo wel verdiende hulde zou willen brengen, kan ik dus niet schrijven. Ten slotte noem ik dezen arbeid, met oprecht gemeende bescheidenheid, slechts een door mij verzameld materiaal voor het geven van een levensbeschrijving van Leo Nikolajewitsch Tolstoi.
Wij gaan nu naar Semarang, doch met een kloppend hart, want wij zijn bang voor de hitte, die ons daar wacht. Van Solo naar Semarang is slechts een reis van eenige uren, de trein brengt ons echter in dien korten tijd in een geheel ander soort stad dan wij tot dusver op Java gezien hebben.
Alice zat daar met neergeslagen oogen en met kloppend hart, misschien als de eenige, die niet verwonderd scheen over des jonkmans stap, in alle stilte naast haren vader. De ongelukkige Engelschman was nog ter neergebogen onder den vreeselijken slag, die hem getroffen had. Op die woorden verhief hij het hoofd.
Alles onder de flikkerende sterren was rustig. Tom kroop den dijk af, loerde naar alle kanten, liet zich in het water glijden en zwom met drie of vier slagen naar het bootje toe, dat sleepdienst deed bij de veerboot. Hij klom er in, ging onder de roeibank liggen en wachtte met een kloppend hart. Spoedig werd de oude bel geluid en eene stem gaf bevel om het anker te lichten.
Gij waart toen nog een blonde krulkop, die bij moeders schoot uw boterham stond te eten, toen ik met een kloppend hart dat winkelkamertje intrad, en uw vader te spreken vroeg!" »Hebt gij d
Ook kon hij de tranen, die zijn blauwe ogen nu ontrolden, niet wederhouden; hij bukte het hoofd om dezelve te verbergen, en ging met kloppend hart nevens zijn vriend Deconinck staan. Al de ridders en Edelvrouwen waren afgezeten, en hadden hun paarden de schildknapen overgegeven.
Elsje keek verschrikt op en volgde hare tante met een kloppend hart naar het aardige, kleine boudoir, waar de oude dame reeds rustig in haar gemakkelijken stoel voor het raam zat te wachten. Zij trok Elsje naar zich toe en zei: "Kom nu maar eens prettig hier bij me zitten, kind, in dat lage stoeltje. Neen, een beetje dichterbij; ik heb je graag vlak naast me."
«Kom maar hier, poes," zei de jonge man zacht op zijn knie kloppend. Voorzichtig naderde het beest zijn knieën, stapte over, ging sluipend en kopjes gevend onder de hand door, draaide een paar maal rond om zich zelve in eene matte flikkering van zijn glanzend haar en plooide zich toen neêr op zijn nieuwe ligplaats, met den staart voorzichtig om zich gekruld.
Met kloppend hart kropen wij op handen en voeten het buffet langs, de foyer uit, en de wandelgangen door. Ieder oogenblik vreesden wij een suppoost of ouvreuse te zullen ontmoeten; bij de tweede trap gleed Hannes uit, viel tegen mij aan, en sleepte mij mede in zijn val; met een doffen bons vielen wij in het portaal doch bleven muisstil liggen.
De kastelein naderde met kloppend hart en aanschouwde den geneesheer. "Niets meer dan een lijk!" murmelde deze. "Wel zeker?" "Hoe anders? Al zijn bloed is hem ontloopen." "Wat akelige ramp!" "Ja, een ijselijk voorval; maar klagen kan hier niet helpen, heer kastelein.
Woord Van De Dag