United States or Bahamas ? Vote for the TOP Country of the Week !
En zal het met de groeiende beschaving ook niet spoedig verdwijnen, het heerlijk-innige, over geheel West-Europa verspreide, kindergebed? 's Avonds als ik slapen ga, Volgen mij veertien engeltjes na: Twee aan mijn hoofdeind, Twee aan mijn voeteneind, Twee aan mijn linkerzij, Twee aan mijn rechterzij, Twee die mij dekken, Twee die mij wekken, Twee die mij wijzen Naar 's hemels paradijzen.
De overige bewoners vluchtten met hun kostbaarheden naar een versterkt gebouw aan den oever, waar zij de kanonnen laadden, vast besloten zich tot het uiterste te verdedigen. Inmiddels werden de schepen naar de linkerzij van den ingang der baai gevoerd om daar voor anker te liggen.
Maar, al worstelende om los te komen, had ik, eindelijk, het geluk de koorden te breken en de pinnen uit te wrikken, die mijn linkerarm aan den grond hielden; want, door hem op te lichten naar mijn gezicht toe, ontdekte ik op wat voor manier zij me gebonden hadden; en tegelijkertijd maakte ik, met een hevigen ruk, die me erge pijn deed, de koorden wat losser, die mijn haar aan de linkerzij bevestigden, zoo dat ik juist zoowat in staat was mijn hoofd twee duim om te draaien.
Ter rechter- en linkerzij van den straatweg golft die vlakte voort, hier en daar slechts afgebroken door een kronkelend karrespoor, of een jachtpaal naast een grooten steen met wat braamstruiken, of ginds door een lager gelegen waterplas met de duizenden indruksels van schapepootjes er in 't ronde, terwijl men recht voor zich uit, op een twintig minuten afstands, het zoogenaamde Briesborger Kattenbosch ziet, waarachter het stadje Briesborg zich verschuilt.
En schier turens moe naar dat rookzuiltje uit de schouw, zie ik ter linkerzij onder het zwaar geboomte aan het eind van den bergrug, een zonderling tafreel. Met helm en werpspies gewapend, het zwaard in den gordel en den pijlkoker over den schouder; armen en beenen naakt en de voeten ongeschoeid, staan daar forsch gespierde mannen om een steenen altaar in wijden kring geschaard.
Pas op, het paadje trok je linkerbeen, je linkerzij, het trok je borst je drukte die plat tegen de steenen je rechterbeen moest volgen, dan je rechter arm, en je schoof, met uitgespreide armen, als een schaduw langs den steenenmuur. Hoe kón het? Dat weet ik niet, maar het kón. Voetje voor voetje ging het schuivende verder. Eenmaal begonnen, was er aan teruggaan geen denken meer.
't Sloeg op den Romphuizer toren juist halféén toen Jacoba Van Barneveld den brief aan 't adres van "Monsieur le docteur A Helmond, Hotel du Helder, rue du Helder, Paris," zorgvuldig in de brievenbus liet glijden. Om van het postkantoor naar de woning van Elsje de naaister te komen, moest zij de eerste straat rechts nemen. Maar Jacoba kiest haar weg ter linkerzij.
Hij is gehoorzaam, meer weet ik er niet van. Hij heeft mij slechts eenmaal een verzoek gedaan. Welk? Hij vroeg mij, of ik hem bij afwisseling nu eens aan de rechter en dan weer aan de linkerzij wilde plaatsen. Gaf hij een reden op? Ja. Hij had opgemerkt dat de mannen, die altijd aan denzelfden kant werken, ten laatste scheef worden.
Was het door al die troepen, die duizenden en duizenden, met paarden en kanonnen, welke den ganschen dag en tot laat in den avond, de stad hadden doortrokken? Misschien wel. Zij luisterde even naar 't zachte ademhalen van Paulientje in haar ledikant, keerde zich met een zucht op de linkerzij om en sloot weer haar oogen. Zoo lag zij een kort poosje, roerloos.
Ze had een zuster weergevonden; en daar verscheen Nastasie Barette, huisvrouw Leroux, met een zuigeling aan de borst, een ander kind aan de rechterhand, en aan haar linkerzij een scheepsjongetje met de handen in de zij en de platte pet op één oor. Na een kwartier zei mevrouw Aubain, dat ze moesten gaan. Sedert liep men dat groepje altijd tegen 't lijf, in de buurt van de keuken, of op wandeling.
Woord Van De Dag