Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
En zal het met de groeiende beschaving ook niet spoedig verdwijnen, het heerlijk-innige, over geheel West-Europa verspreide, kindergebed? 's Avonds als ik slapen ga, Volgen mij veertien engeltjes na: Twee aan mijn hoofdeind, Twee aan mijn voeteneind, Twee aan mijn linkerzij, Twee aan mijn rechterzij, Twee die mij dekken, Twee die mij wekken, Twee die mij wijzen Naar 's hemels paradijzen.
De stilte is vervuld van leven, het sap dier vette aarde vermengt zich met het roode bloed der klaproozen. Men heeft de lijkkist bij het gat nedergezet. De knaap, die het kruis draagt, plaatst het thans aan de voeten van den doode, terwijl de priester, die aan het hoofdeind heeft post gevat, voortgaat met in zijn boek te lezen.
En zijn moeder was altijd aan zijn zijde; toen zijn vader overleden was, liet zij hem aan het hoofdeind van de tafel zitten en zij stond niet toe, dat men hem bespotte. "Mijn oudste zoon is de voornaamste van u allen," zei ze. Toen men aan dit alles dacht, zei men: "Falco is hoogmoedig. Hij zal het zich tot een eer rekenen om den spoorweg te verwoesten."
De kromme waldhoorns, die ter eere van den marktdag gepoetst en met nieuwe groene koorden en kwasten versierd waren, hingen ongebruikt aan de haken aan den wand. De violen lagen in ruwe zijde gewikkeld, elk in haar kist, met den strijkstok er naast, met de harst en een paar snaren aan 't hoofdeind. De fluiten werden niet uit het bad genomen, waar zij in gelegd waren, om dicht te worden.
Betrapte je die, dan bracht 'n ketting 'n twaalf raderen in beweging en bewogen twaalf zijden vlerken. Boven het hoofdeind der stang was een parachute voor te sterken zonschijn en regen, mede om daling te temperen.
Pa zat aan 't hoofdeind, over 't raam en had 'n servet met een zilveren servetring. Moe zat naast 'm met 'n roodfluweelen servetring. Naast moe zat Gerrit, daarnaast zat zij. Aan den anderen kant van pa zat Marie. Die most altijd het geslepen glas hebben, waarop "voor uw verjaardag" stond. Dat hadden zij en George d'r samen gegeven. Naast Marie zat George, naast George: grootmoe.
Schaduw van Mijntje's rug strekte stug-strak van 'r stoel over de hoofden der kindren op den grond, waduw van weifelend zwart. En de deken aan 't voeteind, rood-met-bloemen-van-geel en lostornde pluizen daartusschen, wolde in spreidender licht. Achter het hoofdeind was de deur van de kast waar de strontemmer stond. Er hing daar een plaat met woelige zee en een man staand in een dobberend hulkje.
Zij voelt zich verstikken en vraagt om lucht. Françoise, de meid, is op een stoel in slaap gezonken. De heer Rousseau, die aan het hoofdeind staat, kan slechts de hand der stervende in de zijne nemen en haar drukken, om haar te zeggen dat hij bij haar is en haar niet verlaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek