United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Men zag verdwaasde schaar by schaar Zich Goden zoeken in Gods dienaars, in de lichten Des hemels, en voor hen de rookende outers stichten, Die, afgevallen, God bestormden tot hun straf, En wien de ontzinde mensch zich roekloos overgaf. Doch hooger liep het kwaad.
De slang hief haar kop omhoog en legde haar lange spitse tong van gloeiend erts op de borst van Anselmus, een snijdende pijn sneed de polsader zijns levens af en zijn gedachten vergingen. Toen hij weer tot bewustzijn kwam, lag hij in zijn armelijk bedje en voor hem stond conrector Paulmann, die zeide: „Wat begaat gij toch om ’s Hemels wil voor dwaasheden, mijn beste mijnheer Anselmus!”
Gedachte en verbeelding schieten te kort bij de oneindige grootheid van deze wondervolle landschappen; ge duizelt bij den aanblik dier ontzaglijke rotsmuren, dier fantastische plateaux, al hooger en hooger rijzende, in eindelooze opvolging, prijkende met den bontsten kleurentooi, en aan den schemerenden gezichteinder als samensmeltende met het smetteloos blauw des hemels.
Elk van die moleculen water die de verdamping voortdurend tusschen de zee en den hemel doet afwisselen, bevat misschien het geheim van de een of andere vreeselijke ramp! Ook moet men ze benijden, hen wier diepste gedachten de verborgenheden van den Oceaan weten uit te vorschen, die geesten die zich van zijn beweeglijke oppervlakte verheffen tot de hoogten des hemels.
Pols hoorde niets; hij gevoelde alleen dat hij door en door en nat was; hij liet zich gewillig door Torteltak zijn jas uittrekken, en stak machinaal zijne armen in den aangeboden mac-intosh. "Als je in 's Hemels naam maar geen koorts krijgt en dan gevaarlijk ziek wordt," riep Holstaff, met angst zijn pols grijpende.
De borst is van eene lood-kleur, de buik violet, en de vlerken bestaan uit verschillende vederen van eene oranje en hemels blaauwe kleur. Zyne oogen hebben eene kleur als vuur, en de pooten byna wit. Het ander zoort van Parkieten is volmaakt groen, met een witten bek, en eene karmozyne vlak op den kop.
"Silence! au nom de Dieu!" sprak een zachte mannenstem van binnen, en vervolgde, na behoedzaam de deur te hebben geopend, in de taal waarmede hij was aangevangen: "Wat wilt u mijnheer Duval? Laat mij in 's hemels naam met rust; ik heb u immers gezegd dat zij niet spelen kan." "Maar dat is verschrikkelijk!" zei Duval. "U kunt je de opgewondenheid van ons publiek niet voorstellen.
Ik bespeurde hare voeten, die heel, heel gauw voortgingen en een stuk harer witte kousen, zeker zoo breed als eene hand, en dat mij op zoete en tevens smartelijke wijze deed blozen. O! van dat oogenblik af zag ik niets meer, noch de Durance, noch de wilgen, noch de blankheid des hemels. Wat bekommerde ik mij nog om het dal?
Die schelm mocht je verlakken: en een blindeman schiet ook wel eens raak." "Als het dan zoo wezen moet, ga dan in 's Hemels naam met mij: doch onder één voorwaarde: vinden wij mijn partij alleen, dan ga je terstond weder terug." "Dat 's afgesproken!" riep Bouke verheugd: "en nu er maar op los gegaan. Ik zal mij wel luikes houden: die een schurk wil vaên, daar moet er een achter de deur staan."
Om mijn' lezers eenig denkbeeld te geven, niet alleen van Polo's verhaaltrant, maar ook over den toestand van China in onze middeleeuwen, wil ik een gedeelte van zijn verhaal hier laten volgen. »Quin-sai, de hoofdstad, verdient haar' naam: »Stad des Hemels«, ten volle door hare grootte, schoonheid, rijkdom en welvaart. Zij is een Paradijs op aarde.
Woord Van De Dag