United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar eindelijk sloeg ook zijn ure; hij stierf en kwam voor de poort des hemels. Daar traden altijd twee te gelijk binnen; hij stond daar met een andere ziel, die er ook graag in wilde, en dit was juist de oude vrouw Margaretha uit het huis op den dijk.

Doch ieder, die met mij op de Esperanza gaat, krijgt er twintig extra voor het waagstuk, en het gaat op leven en dood, daarom dwing ik niemand. Zij, die lust hebben met mij dat avontuur te wagen, moeten op het halfdek gaan staan." En in een oogwenk staan al de matrozen om hem heen op het halfdek, terwijl Dalton uitroept: "Neem mij in 's hemels naam mee, commandant. Ik laat u niet alleen gaan."

Ze waren in een slagregen, een zondvloed, uit al de urnen des hemels neêrgekletst, teruggekomen, in het Grand-Hôtel, beslikt tot hunne middels, nat tot op de huid en koud tot op het gebeente.

"Pols, Pols, als Mijntje je zoo eens zag!" zei Torteltak. "Ik hoop in 's Hemels naam maar niet, dat dit meisje een vrijer heeft," zei De Morder; "want je zult zien, dan krijgen wij hier een standje." Alles liep evenwel goed af: Pols was geen slimme vogel, Mijntje zag hem niet, en het meisje scheen geen minnaar te hebben.

Hier en daar treedt de berg achteruit en laat een blauwe, bochtige baai vrij, en men ziet het estuarium met de zandige landtong en de stille lagune; reeksen palmen wuiven in den wind, en de soepele bladeren glinsteren in de zon. Mooi wisselen de tinten in het landschap van het blauw der zee tot dat des hemels.

Gij Phaëton, gij and're Merops-zoon, Verstout ge u 's hemels zonnespan te mennen En de aard te blaak'ren in uw euvelmoed? Grijpt gij naar sterren, wijl zij u bestralen? Van hier, verwaten dief! vermeet'le slaaf!

Het vuur des hemels was zoo hevig, dat wij de handen voor de oogen moesten houden om niet met blindheid te worden geslagen. Vol schrik en angst loop ik met mijne vrouw naar het kasteel, en daar vinden wij mijnheer die alsdan zich zelven nog niet opsloot bezig met in een boek vol groote zwarte letteren te lezen.

En op de kruin zag zij een stad, met torens versierd en door muren omgeven, en alle vensters en windwijzers schitterden in den zonneschijn. Bij dit gezicht had zij Giannita's arm gegrepen en haar gevraagd of dit een werkelijke stad was en of daar ook menschen woonden. Zij geloofde, dat dit een der steden des hemels was en dat die even spoedig verdwijnen zou als een droomgezicht.

"Ach!" zeide ik: "denk toch in welke omstandigheden ik mij bevind, en hoe weinig ik, zelfs tot onschuldige scherts, gesteld ben." "'t Is waar: gij hebt gelijk. Welnu! gij ziet in mij een gedelegeerde van Hunne Hoogmogenden pas moins que-ça. Ik ben hier op een missie uit en begin mijn diplomatieke carrière." "Ik wensch u geluk," zeide ik, zuchtende: "maar in 's Hemels naam...."

De muisjes zullen mij bijten, als het niet waar is." Verschrikkelijk echter trof hem de straf des hemels. Uit de brandende schuur slopen duizenden muizen naar het paleis, vulden alle vertrekken en vielen zelfs den aartsbisschop aan.