Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
"Silence! au nom de Dieu!" sprak een zachte mannenstem van binnen, en vervolgde, na behoedzaam de deur te hebben geopend, in de taal waarmede hij was aangevangen: "Wat wilt u mijnheer Duval? Laat mij in 's hemels naam met rust; ik heb u immers gezegd dat zij niet spelen kan." "Maar dat is verschrikkelijk!" zei Duval. "U kunt je de opgewondenheid van ons publiek niet voorstellen.
Ginds zal ik geld verdienen, en zoodra ik wat heb, kom ik mijn engel halen." De mannenstem riep: "Heeft de kleine linnen ter verschooning?" "'t Is mijn man," zei vrouw Thénardier. "Gewis heeft mijn kleine engel verschooning. Ik hoorde wel, dat het uw man was. Zij heeft zeer fraai linnengoed; veel, alles bij dozijnen; en zijden jurkjes als een dame. 't Is alles in mijn reiszak.
Johannes zag hoe Pluizer een mes nam, het zorgvuldig beschouwde en er mede naar het bed ging. Toen schudde Johannes de verdooving van zich af. Eer Pluizer bij het bed was, stond hij vóór hem. 'Wat wilt ge? vroeg hij. Zijn oogen waren wijd geopend in ontzetting. 'Wij zullen zien wat het geweest is, zeide Pluizer. 'Neen! zeide Johannes, en zijn stem was laag als een mannenstem.
Eer hij 't zelf goed wist, beziggehouden door 't weêr terug turen in zich naar het visioen van dien verdwaasde, stond hij in 't schemerdonker der kroeg, en dadelijk kwam hem het praten van een mannenstem tegen, een roepen bijna, een ironiek uit de mondhoeken uitgestooten luid spreken. O, daar hadt je den kolonel.... den grooten man met zijn windbuil-manieren.... met zijn lange, bibberende snorpunten
Hebben deze regelen u zoo aangedaan, of zijt gij alleen maar getroffen door de getrouwe voorstelling van uw eigen smachtend hart? Stel u toch gerust, meisje, wie weet wat uw geliefde zoo lang ophoudt." »Niets, niet met al!" klonk op dit oogenblik eene heldere mannenstem. En weinige seconden later lag Sappho aan de borst van den geliefden jongeling.
Van op de lagere huisverdieping klonk, boven het gewone straatlawaai, een langzame mannenstem. Ze was niet fraai, noch helder. Ze droeg, als uit eene holte, de eentonigheid van een traag lied en ze deed waarlijk vreemd, gelijk een die zal gaan huilen in een najaarswind.
En de coquette veertigjarige dame trad peinzend haar salon binnen, voornemens in den spiegel haar eigen middel nog eens te vergelijken met het slanke figuurtje boven; maar een mannenstem hield haar van dit voornemen terug. "Mijn hemel, Lucie, wat maak je lang toilet! Ik wacht hier al een kwartier," en een jonge man in uniform trad naar voren en reikte haar de hand.
Men hoorde schreden en een mannenstem, toen de stem eener dame en gelach, en onmiddellijk daarop kwamen de verwachte gasten binnen: Sappho Stolz en de blozende, welgedane Waszka; men kon het hem aanzien, dat zijn voedingsmethode door middel van half rauw vleesch, aardappels en Bourgondiër hem goed bekwam. Waszka boog voor de dames en fixeerde haar, maar slechts een oogenblik.
Zij boden weerstand. Toen tikte hij, driemaal, niet hard, met de kneukels op het hol-klinkend hout. Iemand bewoog zich in een bed daarbinnen. Hij wachtte even. Toen tikte hij opnieuw, twee maal, zachter. "Wie ès er doar?" vroeg plotseling een zware, slaperige mannenstem. De teleurstelling deed hem 't antwoord even schuldig blijven. Hij had zóó gehoopt aan Rozeke's venster te tikken.
"Kom, ik zal 't je wijzen. Ga mee." Zij stapte moedig in 't hooge kruid met hare tengere beentjes. "Geef me maar een hand" vroeg hij, beschermend. Zoo daalden ze, wijdschrijdend, samen de helling af. "Heila!" donderde een zware mannenstem. "Waarheen moet dat met jullie daar?" "Ik wou het beekje wijzen, daarginds." "Wat jij, beekje, gauw terug, vlegel!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek