Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
"Dan moet gij het geven," riep de mannenstem. "Zekerlijk zal ik het geven," zei de moeder. "'t Zou wat fraais zijn, als ik mijn dochtertje naakt achterliet." 't Hoofd van den waard kwam nu te voorschijn. "Dan is 't goed;" zei hij. De zaak werd beklonken.
Maar nu helpt zij hem een handje, snijdt hem in één haal den kop af we hoorden dien vallen en trekt dan den kerel naar binnen. »Kom maar," riep ze daarna met een gedempte mannenstem. Nummer twee kwam, doch werd net ontvangen als nummer een. En dat welkom werd het deel van alle zeven. Toen meneer en mevrouw thuis kwamen, kon de meid hun toonen, hoe wakker ze meneers bezittingen verdedigd had.
Eensklaps riep zij: "Gij spreekt van mijnheer Madeleine! waarom fluistert ge? Wat doet hij? Waarom komt hij niet?" Haar stem klonk zoo luid en forsch, dat de beide vrouwen een mannenstem meenden te hooren. Verschrikt zagen zij om. "Antwoord toch!" riep Fantine. Het dienstmeisje stamelde: "De portierster heeft mij gezegd, dat hij heden wellicht niet zou komen."
Vernam zij het geluid van een driftig naderenden voetstap, werd er een deur haastig geopend, of liet zich plotseling een mannenstem hooren, dan ontroerde zij geweldig, rees ijlings op en luisterde, om onmiddellijk daarop teleurgesteld, maar toch nog niet zonder hope, weder te gaan zitten en te peinzen en te droomen, gelijk zij reeds als meisje zoo gaarne deed.
"Nooit ergens of nievers gezien!" riep een schorre mannenstem, met een stokje naar de Blanussen wijzende. "Deuze heer is de sterkste rijer die je ooit zult gevonde hebbe." Gijs keek zijn oogen uit. "Hij heef de eer gehad om voor de keizer der Russe te mannevreere.
In een oogwenk zag zij, hoe afgedragen en oud zijn jasje, hoe grauw zijn linnengoed was en hoe zonderling zijn grijze pantalon hem op de hielen hing. Vóórdat zij nog de trap op kon gaan, riep van boven uit ’t portaal een welluidende mannenstem: „Is de kapper daar, Antje? Laat hem dan maar boven komen.” „Neen, meneer; ’t is een...” ’t Woord „heer” wilde niet vlot over Antjes lippen.
Een afschuwelijke walm van warm zeepwater, oud vet, en boonen omving mij. Ik trachtte te vergeten, dat ik nog vele reglementen te leeren had, en stortte mij op het besmeurde vaatwerk.... Toen geschiedde er een wonder. Duidelijk hoorde ik een mannenstem zeggen: »Voor drie kwartjes doe ik het ook!«
Zoo liep hij enkele minuten door, in zachte opgewektheid van gedachten. Op den onzichtbaren kerktoren van het dorpje klopte kort en hel één slag: half twee. Een ander dorpje galmde tegen, heel héél zwak en verre, als een kinderstemmetje dat antwoordt op een mannenstem.
"Nu," hernam Cosette, met een klein zegevierend gebaar, een vouw van haar morgengewaad glad strijkende, "ik blijf." "Dat niet," antwoordde Marius op smeekenden toon, "wij hebben hier iets te bespreken." "Wederom neen?" Marius nam een ernstigen toon aan: "Ik verzeker u, Cosette, dat het onmogelijk is." "Ha, ge neemt een mannenstem aan, mijnheer. Goed, men zal gaan.
"En vijftien francs bovendien voor de eerste kosten," voegde de mannenstem er bij. "Te zamen zeven-en-vijftig francs," zei vrouw Thénardier. En onder deze rekening neuriede zij flauw: Het moet zoo zijn, sprak een soldaat! "Ik geef ze," hernam de moeder; "ik heb tachtig francs. Ik zal genoeg overhouden om mijn geboorteplaats te bereiken, als ik te voet ga.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek