United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij moet in een diep en donker hol wonen en men fluistert, dat er dicht bij, menigeen begraven ligt, die geen natuurlijken dood is gestorven. Het eenzame pad door het gebergte loopt over zijn gronden, en het is eigenaardig, dat zoo veel reizigers het wel opgaan maar nooit terugkeeren. En altijd zijn het personen, die veel geld of geldswaardige zaken bij zich hadden.
Neen, daar was niemand. Het zuchten en grommen is het geraas van den wind in den schoorsteen. Hij roept: "Eva!" Zij komt niet. Eva zal nog beneden zijn. Indien zij 'twist dat men hem zoekt; indien ze vermoeden kon dat men het huis omsingelt! Hoor maar, de sabels rinkelen; men fluistert.... O God, als men Eva dan ook.... Helmond is het bed uitgevlogen.
Deze heeft hem den rug toegekeerd en schijnt met haar hand in haar boezem ijverig naar iets te zoeken. Als Guy de deur sluit, slaakt zij een zucht van verlichting, alsof zij heeft gevonden wat zij zoekt, en als hij zijn armen om haar heen slaat, fluistert zij: "Die arme Bodé Volckers zal dadelijk terugkomen en dan moet gij gaan. Ay de mi! de tijd is kort.
"Goede Goden, of ik dat weet! Nu zijt gij mijn verloofde. Mijn, mijn voor altijd!" En zijn overmoedige lippen geven haar kus op kus, niet als den vorigen avond, den vluchtigen, half geroofden kus onder de mistletow, maar den kus van een verlangend hart. "Pas op! Ik ik ben de dochter van den Viceroy," fluistert het meisje.
Een nieuw en jong geslacht verschijnt, Groeit op, veroudert en verdwijnt. Maar schoon ook jaar aan jaar ontvliedt, Gij speelt uw spel en zingt uw lied, Gij kust de rozen aan uw zoom, En droomt altijd uw jonkheidsdroom. Soms wel wie weet het? fluistert gij: "Wat gaat de Mensch toch ras voorbij!" Gij, beurtlings zacht en teêr, of vol van majesteit, Natuur! wat zijt gij schoon in uw verscheidenheid!
Antoine hem snel in de rede vallend. Het was mooi, houd nu maar op. Het kind is daarover zeer ontstemd en gaat bedaard voort. De zaal giert het uit. Dat is te erg! Antoine ten einde raad, knijpt hem in de arm en fluistert: Als je nu niet gauw je mond houdt, kwajongen! Nee, ik hou m'n mond niet, pruilt de kleine. Ik heb de fabel geleerd, ik zal haar ook opzeggen. Er viel niets aan te doen!
Doch nu, eensklaps opent hij de oogen, en fluistert met een akelige stem: "Vergif, vergif! Pas op Eva. Voort! weg!" "Ja waarachtig voort!" zegt Philip. O mijn God, maar hoe dan! en hij werpt een angstigen blik naar de deur. Immers, hij kan den ongelukkige toch niet door de gang het huis uit dragen. Wat zou men denken als men 't zag!
Tot antwoord omhelst hij haar vurig, en fluistert hij woorden van de hartelijkste liefde aan haar oor. Maar Suze weert hem af. Volkomen zich zelve meester, zegt ze gebiedend: »Sta op, Arnold! Ik zal je alles zeggen, ik zal je uitleggen, waarom ik zoo lang bleef wachten. Een paar woorden zijn voldoende...." Eenigszins onthutst staat Van Reelant op.
Een oogenblik later fluistert hij verrukt: "Kijk, het huis ziet er feestelijk uit, het is geheel verlicht; zij is voor mij gereed, mijn bruid!" Nadat hij Corker nog de meest mogelijke waakzaamheid heeft aanbevolen, neemt deze het bevel op zich. Twee minuten later bereikt Guy de landingsplaats.
"Geef hem vooral genoeg," fluistert Guy, die voor zijn vriend is gaan staan, om hem tot scherm te dienen, ofschoon het gedrang zoo groot is en de opgewondenheid zulk een hoogte heeft bereikt, daar er weddenschappen twee tegen één op den Spanjaard worden gedaan, dat het niet eens zou zijn opgemerkt, al hadden zij die voorzorgsmaatregelen niet genomen.