Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
"Vertel mij allereerst iets van u zelven," antwoordt zij een weinig haastig, op een toon van belangstelling, die den jongen man behaagt. "Hoe meer ik van u weet, hoe beter ik u kan helpen, om kolonel te worden. Hoe heet gij?" "Noem mij kapitein Guido," fluistert Chester zoo teeder mogelijk. "Geen anderen naam?" "Ik kan u mijn anderen naam niet noemen.
Ik ben nu reeds drie maanden in de gevangenis en word op alle wijzen gekweld. Ik weet niet, wat ik meer zeggen moet; men spreekt tegen mij; men zegt: antwoord. De gendarm, die een goed man is, stoot mij aan den elleboog en fluistert: antwoord toch. Ik weet mij niet goed uit te drukken, ik heb niets geleerd; ik ben een arm man. Men moest dit begrijpen.
"Mijn lief best vrouwtje is toch wel wat geschrokken;" fluistert Helmond. "Nee August, waarlijk niet. Een oogenblik misschien; maar nu is 't heelemaal voorbij mijn beste; heelemaal!" 't Verwonderde August minder, maar het ergerde hem des te meer dat oom Van Barneveld tot nu toe de eenige is die, na de kerkelijke plechtigheid, noch zijn bruid noch hem een woord heeft toegesproken.
Zij zijn nu hulpeloos, zij kunnen noch voor-, noch achteruit. De stad Amsterdam, met Alva's leger binnen zijn muren, is slechts vier mijlen van hen verwijderd. Oliver komt zenuwachtig uit den mast naar beneden en fluistert: "Ik kan den toren van de Groote Kerk in Haarlem zien. Wij zijn nog slechts twintig mijlen gescheiden van de vrouw, die ik liefheb, haast u."
"Geef mij dan uw hand op die honderd gulden, mijn waarde heer," antwoordt Guy, die wel weet, dat, als hij niet op het voorstel ingaat, men terstond zal merken dat hij geen koopvaardijkapitein is. "Zeer goed, die zaak is dus in orde," fluistert Olins en slaat zijn hand in Guy's uitgestrekte vingers, waarna hij weer aan land gaat.
Bravo!” en zeer voorzichtig klapt hij zachtjes in de handen. Pietersen weet nu niets beters te doen, dan deel te nemen aan ’t applaudissement; hij richt zich op en slaat met kracht zijn knokige handen ineen, terwijl hij luidkeels „Bravo! Bravissimo!” roept. „Om Godswil! niet zoo hard; zachtjes, zachtjes, anders schrikt ze,” fluistert Walten, haastig zich omwendend, hem toe. „O! dat wist ik niet!”
"Dan kan ik deze schepen nemen," fluistert de commandant. Hierbij komt de natuur van dezen man plotseling duidelijk aan het licht, zijn verwonderlijke vlugheid van denken en doen. Hij beveelt: "Alle hens aan dek, klaar om te wenden. Zend twintig man naar het achterdek, om de bezaan te geiën! Laat de twee ankers stoppen tot op twintig vaâm!
Ik herinner mij, dat eens, midden in 't patience-spel, vader de tantes een' wenk geeft en, naar den spiegel wijzende, iets fluistert. Wij allen kijken daarheen. "Het was Tichon, de officiant, die, wetende dat vader in 't salon was, naar diens werkkamer ging en tabak nam uit den lederen tabakszak, die den vorm heeft van eene bloem met saamgevouwen blaadjes.
Het geslacht, 't welk thans zijn beurt van overgang over de aarde heeft, is niet verplicht zijn verblijf te verkorten, ten gevalle der geslachten, die in allen geval zijnsgelijken zijn, en later hun beurt zullen krijgen. Ik besta, fluistert een, die zich Allen noemt.
Vader, blijf uw staatkunde getrouw, zij heeft u het eenige hart in de wereld gekost dat u beminde!" Hier is het haar onmogelijk, verder te spreken, en naar den man toegaande, die tot heden zooveel voor haar is geweest, fluistert zij: "Gij waart altijd teeder en goed voor mij vroeger!" en kust hem herhaaldelijk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek