United States or Equatorial Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het tweetal begeeft zich naar buiten, en als zij op straat zijn gekomen, neemt Oliver's gelaat opnieuw een ernstige uitdrukking aan en hij fluistert: "Alva! Hier, vóór den bepaalden tijd! Hij zou eerst vanavond komen. Wat heeft hem zoo onverwachts van Brussel hierheen gebracht?"
De inhoud uit zeven enorme zilveren bokalen, de zwaarste Rijnwijn, stroomt juist over de lippen en door de kelen van de dronkaards. "Bij de vijftiende bokaal," fluistert Oliver. "Waarom nu niet?" zegt Guy vlak aan zijn oor. "Neen, het zou niet voorzichtig zijn vóór de vijftiende," antwoordt de schilder. "Niemand zou gelooven, dat tien bekers het hem zouden kunnen doen."
Eén: "Als God het nu eens niet was, die 't gedaan had!" fluistert ze telkens weer op nieuw. "Als nu de wolven eens niet door God gezonden waren." Ze begeert teekenen, ze vraagt wonderen! Ze bespiedt hemel en aarde. Maar ze ziet niets. Geen vinger uit de wolken wijst haar den weg. Geen rookwolk of vuurzuil zweeft voor haar uit.
Van Middelnesse had reeds zijn hand aan den deurknop geslagen om even te zeggen dat zij uitgingen, doch, haastig, alsof hij zich brandde, trekt hij de hand weer terug, en fluistert den neef in het oor: "O foei! dan kwamen wij in 't geheel niet de deur uit. Kom maar, eer men ons hoort."
Zij is niet hetzelfde als de mythologische fantasie en wanneer misschien aan den Faustischen mensch de dichterlijke en mythologische fantasie een oogenblik het brein doorkruist, dan wijst hij haar toch af voor die andere: de magische, zooveel zinvoller dan haar zuster. De mythologische fantasie zingt, maar de magische fluistert; de dichterlijke fantasie speelt, maar de magische werkt.
Wanneer men aan een maaltijd fluistert, moet gij zwijgen, zet echter uw oogen en uw ooren wijd open, opdat gij uw voordeel kunt vinden. Laat u nooit verleiden met den eerste den beste te spreken en vertel aan een schelm nooit van uw eigen verdriet, want in een slecht gezelschap vergeldt men goed niet met goed en worden de braven ontwapend door de schimpscheuten der slechten.
Ongeduldig wenkt zij met de kleine blanke hand, dat Pietersen naderen moet; en daar deze aarzelt, fluistert Walten hem haastig toe: „Maar ga dan toch naast haar zitten; je weet immers, hoe ze is. Gauw!” Met een diepe, hoffelijke buiging treedt de oude souffleur tot voor ’t bed, kust de hem toegestoken hand en zegt: „Ik nader, Donna Sol, ik plaats me aan uw voeten.”
Te over willigt, om u eene burgerlijke bovenvoorkamer voor den geest te roepen, nu binnen het schijnsel der lamp gezien. Welk eene groep! Eene moeder met twee kinderen: een jongetje van vijf, een meisje van drie jaren, het laatste zit stil op haren schoot, terwijl het eerste aan hare knieën zijne avondbede opzegt. "Amen!" fluistert de moeder haar zoontje na.
Dit verslag wordt afgebroken door de komst van den bootsman, die salueert en een levenlooze, druipende massa op de bank in de kajuit neerlegt, terwijl hij plichtmatig bericht: "De Italiaan is aan boord, commandant." "Laat eens zien, of er nog leven in zit." Doch na een kort onderzoek maakt Chester het teeken des kruises en fluistert: "Hij is buiten het bereik der levenden.
Menig liefdetooneeltje in de Londensche parken is even idyllisch en teeder en even oprecht, als welke liefde ook, door dichters bezongen, en de vrijage van den boerenknecht is vaak even poëtisch en eerbiedig als die van den jongen hulpprediker, die honigzoete woordjes fluistert in het oor van des vicars dochter tusschen de rozen van haar vaders tuin, in het licht van de eerste bleeke avondsterren.
Woord Van De Dag