Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Het is de koopman Bodé Volckers, die zich reeds maanden lang in Delft ophoudt, om den prins van Oranje te smeeken, zijn dochter te redden. "Dat ben ik niet," fluistert Guy, en voegt er norsch aan toe: "Houd op met dat klappertanden, totdat gij mij hebt aangehoord," en Niklaas' arm nemend, brengt hij hem naar een afzonderlijk vertrek.
"Och hoor je wel kind," fluistert mevrouw Armelo tot Eva: "papa spreekt van zijn dienst alsof ie nog in 't volle vuur stond." Eva glimlachte, maar zweeg. "Ik hou niet van menschen," vervolgt de kapitein: "die zich ongevraagd in onze zaken mengen. In 't jaar dertig...." "Beste Armelo, die geschiedenis kennen we allemaal."
"Met zijn onnoozel gezicht, heeft die kerel toch twee messen onder zijn kiel," fluistert mijn buurman, die een afkeer heeft van het gele ras, maar er niettemin zelf een uitmuntenden chineeschen kok op nahoudt. Zoo op het oog is het toch een knappe jongen. Bah! een chineesche heiden; net zoo'n groote schavuit als de rest, misschien nog erger, als de waarheid bekend was. Dus weet gij er niets van?
Daarna Guy's arm loslatend en den jongen officier terzijde nemend, die in gebogen houding met ongedekten hoofde voor haar staat, fluistert zij hem in het Spaansch iets toe. Een gedeelte van het antwoord van den vaandrig bereikt Guy's oor. "Neen, Excellentissima, hij is nog niet van Brussel aangekomen." "Dan zal papa zich niet bezorgd over mij maken," zegt de dame snel.
Zij laat haar hoofdje hangen, kijkt hem een oogenblik later weer aan en zegt met veel nadruk: "Mijn Guido, gij zijt vermetel!" "Ja," fluistert hij. "Al waart gij ook de koningin van Spanje, ik zou u toch liefhebben." "Dan zou uw liefde hopeloos zijn!"
Al de lorgnetten, die aanwezig zijn, richten zich op de kromme gestalte voor hen. "Wat een hooge rug!" zegt medelijdend een oudere dame. "Een bochel," fluistert haar dochter. "'t Is het type van een proletariër," merkt lachend de burgemeesterszoon op, tot de naast hem zittende schoone. "Vindt u? Mij dunkt, hij heeft een fatsoenlijk gezicht." "Comment, fatsoenlijk?
Neen, hij is niet vergaan: De ziel kan hem nog gadeslaan! Hij leeft: want in den zilver-glans der stille nacht Zie ’k zijn gelaat, nu maneschijn Zweeft als mijn liefde over zijne doode-schrijn: Dan rijst hij uit het graf en lacht, En fluistert van ik weet niet wat, heel zacht.... En dan bevat ik niet, wanneer ik biddend wacht, Waarom of ik niet dood mag zijn!”
Terwijl ze nog in den koffer bezig is, en over den tweeden hoog opgevulden bak een witten doek spreidt, is Helmond haar van achteren genaderd, en den arm om haar middel slaande fluistert hij een paar zoete woorden. "Stil, laat me nu pakken Helmond; ik moet op bevel van mijnheer immers morgen klaar zijn.
Fuchs vloekt over zijn eigen domheid, maar dan heldert zijn gezicht op. Hij straalt van vreugd en dat maakt hem bijna mooi. Dus is dan de groote beer toch niet door 't schot van een ander gevallen. "Heere God, wat zijt gij goed!" fluistert hij en vouwt de handen. DE VERKOOPING OP BJ
"Ik doe beide voor mijn goede Queen Bess , wier hand ik kuste, eer ik Engeland verliet," fluistert de jonge man. "Nu wil ik mijn gevangene gaan zien."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek