United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nog in dit voorjaar is Natalie Golizin door de schuld van een slecht verloskundige gestorven." "Wat gij zegt. Ik stem er immers volkomen in toe," zeide hij norsch. De vorstin begon hem nu allerlei dingen uit te leggen, maar hij luisterde er niet naar. Doch niet alleen het gesprek met de vorstin ontstemde hem, maar veeleer datgene, wat hij bij den samowar waarnam.
't Was een norsch maar trouw man, dien hij eens een hevigen schrik aanjoeg, door in een herberg, waar hij wat wilde uitrusten, zijn degen, die hem verveelde, af te werpen, en naar de boeken te grijpen, die hij daar zag staan. Dat waren nu heelemaal geen riddermanieren, vond zijn onderwijzer. Eens nam men hem mee op de jacht.
Weg was de toekomst, met den man, de boerderij, den bongerd en de koeien. Een donkere laan lag voor haar. Ze was bang, om erin te gaan, zóó alleen. "Je hoeft me nooit meer te wachten," zeide hij norsch. O! de eerste schrede in de donkere laan. Er was niets van haar hoop gebleven.
Lewins koetsier in zijn reeds wat oud geworden mantel en hoed, met de tweesoortige paarden en de kales met de uitgestukte vleugels, kwam norsch en vastberaden in de overdekte en met kiezelzand bestrooide oprijpoort voor.
Nu ze 't oude roeibootje liggen zag, op de binnenplaats met de versch-geteerde zwartglanzende kiel in de lucht, durfde ze eindelijk te vragen aan Geerten, die ijverig-borstelend de boorden licht-rood kleurde ... "Wat zijt-ge nu van zin, Geert, met uw bootje"?... "Verkoopen," snauwde hij norsch ... "En dan"?... "Verrekt", klonk het nurksch-kort-af ...
Zopyrus lachte, toen hij vernam, dat de eigenaar der door den oppermachtigen opperpriester in beslag genomene kist de oogarts was, die zich ter behandeling van de oogziekte der koningin-moeder in Perzië ophield, en zich door zijn ernstig, norsch karakter aan het hof van Cambyzes niet zeer bemind had gemaakt.
Er kwam geen andere gelegenheid, want de Jood bleef norsch en stil tot aan den avond, toen hij zich gereed maakte om uit te gaan. »Je kan een kaars aansteken,« zei de Jood en zette er een op tafel. »En hier is een boek voor je om te lezen, tot zij je komen halen. Goeienavond!« »Goeienavond!« antwoordde Oliver zacht.
De middelste van de drie is een echt type. Waren ze er zoo in de dagen van Rembrandt, in 1631, wij kennen ze zoo nog. De handen onverschillig op den rug, het hoofd tusschen de schouders gezakt, hoogruggig door den veldarbeid, den kop vooruitgestoken met een norsch, bullebakkig gezicht. Men ziet hem aan, dat hij ontsticht is over het misbaar.
Ik werd ongeduldig. »Zeg," zeide ik tot een der wachthebbende agenten, »dat de zaak waarvoor ik gekomen ben spoed vereischt, en ik niet langer kan wachten." Een oogenblik daarna werd ik binnengeroepen. De commissaris, een man met een streng maar rechtschapen gelaat, ontving mij barsch. »Gij schijnt haast te hebben, mijn vriend," zeide hij norsch, »kondt ge niet wachten?"
De ander was een knokige man met een rood hoofd en kaplaarzen; hij had een ongunstig gezicht en een neus met wijde neusgaten, die hem een norsch uitzicht gaf. »Zeg aan je meester, dat Blathers en Duff er zijn.« zei de eerste man, terwijl hij zijn haar glad streek en een paar handboeien op tafel legde. »O! Goeienavond, meester; kan ik een paar woorden met u alleen spreken?«
Woord Van De Dag