United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !


"'k Bin wee van 't bloed", klaagde Rebecca: "om zoo maar te slaan, zoo maar te slaan de vuilike!" Hij had Saartje bij 't handje genomen, keek norsch voor zich uit. Driftig praatten de slijpers, tierend in hoopen, beschreeuwend 't gebeurde van straks. Hes en Klaroen stonden met Juda en Moppes, krijschten hun woede en wraak.

Hans, die volstrekt geen berouw had, ontving hem zeer norsch, daar hij zich als vrijschutter van geen kwaad bewust was, en er toch niets aan doen kon, dat zijn kogels het hart getroffen hadden, waar hij alleen van plan was, zijn vervolger door een onschuldig schot in het been, onschadelijk te maken.

Een ophaalbrug en daarnaast een plank of vonder voor de voetgangers waren de eenige middelen, langs welke toegang naar de stins verleend werd, terwijl een groote bulhond, die gedurig langs den rand van het water heen en weder liep, den al te vrijpostigen voorbijganger door zijn norsch aanzien en onophoudelijk geblaf beduidde, hoe gevaarlijk het zoude zijn, tegen den wil des bewoners dien toegang te willen gebruiken.

Het was een man van ongeveer vijftig jaar met een norsch gezicht. Zijn hoofd helde een weinig naar de rechterzijde ten gevolge van eene wonde, die hij bekomen had en die misvormdheid gaf hem nog ongunstiger voorkomen. Vrouw Barberin had den pot weder op het vuur gezet. Woudt ge met dat kleine stukje boter onze soep maken? vroeg hij.

Bumble en keek Oliver aan alsof het zijn schuld was, dat hij niet grooter was, »hij is klein. Ik kan 't niet tegenspreken. Maar hij zal wel groeien, juffrouw Sowerberry hij zal wel groeien.« »Dat zal hij zekerviel de dame norsch in, »van ons eten en drinken. Ik voor mij zie geen heil in kinderen uit het armhuis, want ze kosten altijd meer aan onderhoud dan ze waard zijn.

Deze was eerst heel vriendelijk; maar toen Luther weigerde te herroepen, zoolang men hem niet van dwaling overtuigde, werd hij norsch en dreigde hij hem met de strengste straffen. »Men doe met mij, wat men wilantwoordde Luther onverschrokken. »Maar al had ik vierhonderd hoofden, zoo zou ik ze liever alle verliezen, dan herroepen wat ik getuigd heb van het heilig Christelijk geloof

"Zeker bestaat hij," antwoordt Oliver, tot groote verbazing van Guy. "Ik koos den naam uit de monsterrol van Romero's regiment. Dit lag toen in Friesland in kwartier, tweehonderd mijlen van hier, de verst afgelegen provincie van Nederland, en ik vond het beter u een naam te geven, die kon worden geverifiëerd. Maar wat zou dat?" "Wat dat zou?" antwoordt Guy norsch.

Toen zij bij de anderen terugkwamen, vroeg het Lange Oor hun: "Er waren vier Utahs. Waarom zijt gij slechts met uw drieën gegaan?" "Omdat wij dat voldoende achtten," antwoordde Old Firehand norsch. "Er waren nog andere mannen. Ik ben óók hoofdman; ik had het recht om bij de beraadslaging tegenwoordig te zijn, evengoed als gij."

Had hij zijn waan van rijk te zijn, dan kuste hij zijn kind en zeide, dat zij maar moest wachten, want dat alles voor haar heel mooi uitkomen zou; had hij zijne grillen van angst, dan schoof hij haar van zich af en zei hard en norsch, dat zijne zaken geene vrouwenzaken waren, en dat hij moest weten, wat hij te doen had.

»Een aardige jongen, vind je nietvroeg mijnheer Brownlow. »Ik weet nietantwoordde de heer Grimwig norsch. »Weet je 't niet?« »Nee. Ik weet 't niet. Ik zie nooit eenig verschil tusschen de ééne jongen en de andere. Ik ken maar twee soorten van jongens. Jongens met meelgezichten en jongens met biefstukgezichten.« »En wat is Oliver?« »Een meelgezicht.