Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
"Geef mij eenige nadere inlichtingen," fluistert de koopman, "omtrent het huis van de Spaansche vrouw." "Ik heb u gezegd, waar het ligt. Morgen zal ik verder met u spreken. Wat is de snelste manier, om te Sandvliet te komen?" "De snelste is te paard, maar zij is niet de veiligste." "Ik kies de snelste." "Door de schildwachten van Lillo? Gij zult aangehouden worden! Gij moet een pas hebben!"
De mannen zijn zeer vroolijk en doen zich te goed aan den wijn en de eetwaren, die zij hebben meegebracht. En eensklaps slaat het meisje haar armen om den verloren gewaande en fluistert opgewonden: "O, mijn Guido, dat wij toch nooit weer behoefden te scheiden!" "Die tijd is zeer nabij." "Nabij? En Papa weet nog van niets!" "Toch is die tijd zeer nabij. Ik zweer het bij dit!"
Het tegengestelde van openbaar is: particulier, besloten; van openlijk: in 't geheim, bedektelijk. Ik zei hem de waarheid. Wanneer men in een vergadering iemand iets in het oor fluistert, zegt men dat niet . En wanneer men in een gesloten bijeenkomst iets mededeelt, wil men dat nog niet altijd in het herhalen. De zaak zal in een vergadering behandeld worden. Ik zal u zeggen, hoe ik er over denk.
En van het venster, waar zij naar hem heeft staan uitkijken, zweeft een wezen van verrukkelijke aanminnigheid hem tegemoet en hij fluistert: "Mijn bruid, gij zijt veel te schoon voor deze aarde!" Hij heeft gelijk, want het meisje is gekleed als een bruid, in glinsterende witte zijde, een kostbaar voortbrengsel van de weefgetouwen van Lyon.
Even zacht en voorzichtig als hij gekomen is, gaat de knaap weer uit den wagen. Bij de deur keert hij zich nog even om en fluistert: "Genacht!" Een vriendelijk licht blinkt in zijn oogen, als hij het trapje afgaat.
"En hebt gij voor mijn effets gezorgd?" vraagt de Franschman van de honderd louis d'or. "Uw pakje ligt onder de bank in het eerste rijtuig." "Ben je nu toch waarlijk niet bang?" fluistert de jongeling. "Neen, heusch niet." En reeds zit de engel in den wagen. "Ik zal nu wakker blijven," zegt Pols, terwijl hij inklimt; "want ik zou niet gaarne weêr omvallen."
"Stil! stil!" zegt Uilenburg, den wijsvinger voor den mond brengende en half bedeesd achter zich ziende: "ik ben niet alleen," en meteen, ter zijde schuivende, laat hij den doortocht vrij aan een heer in 't bruin fluweel, met een rijkgeboorden hoed, een kolossale pruik en een stok, met een hoogen knop, van amber en gouden kwasten voorzien, en fluistert: "Burgemeester Pancras!"
Hij is dus een gevolg, een werking van de causaliteit, van al de oorzaken namelijk, die den mensch Multatuli en zijn denken en doen tot noodwendig gevolg hadden. En, zegt hij óók, Fancy inspireert, fluistert hem zijn scheppingen in. Fancy is dus één met de causaliteit, een personificatie ervan. Multatuli-zelf ziet deze kinderlijkheid wel als een gebrek.
Moest hij dan hier die algemeen gevierde vrouw, en ten aanschouwe van zoo velen, een barsch gelaat toonen, haar, zijn dierbare Eva? Ha, als men dan overal fluistert dat een man, die zulk een vrouw bezit, haar niets weigeren mag, dat ze hem meer moet waard zijn dan al de schatten der wereld; ha, waarom zou hij dan ook niet lachen! Waarom zou hij dan ook niet.... Daar vangt de wals aan.
Dat zou romantisch geweest zijn, zooals in den tijd der troubadours, en geleken hebben op een Venetiaanschen nacht, nietwaar, mijn Guido?" "Daar zal ik een volgenden keer voor zorgen," fluistert de verrukte Chester. "Maar toch heb ik voor u gedaan, wat ik kon. Mijn Moorsche meisjes zullen later voor u spelen en dansen voor het oogenblik wil ikzelve trachten u te amuseeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek