United States or Palau ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Is om nooit te vergeten. "Van uw zoon?" herhaalt Pancras, verbaasd: "Sinjeur Uilenburg, is dat geloofbaar?" "Ja Edel Achtbare!" antwoordt deze: "als de man het zelf erkent!.... ik zou het trouwens bij nauwlettender onderzoek wel gemerkt hebben. Mijne oogen worden er niet beter op met de jaren, en zoo meende ik, bij den eersten opslag, dat ik een Wouwerman vóór mij had.

Gerbrand Claesz. Pancras behoorde ook vroeger tot de weesvaders, maar hij zit nu in hooger waardigheid daar komt hij het kamertje binnen, voor Burgemeesteren bestemd, en met hem zijne ambtgenooten Abraham Boom en ridder Willem Backer, vanouds begunstigers der Remonstranten en daarom bij Vondel in goeden reuk.

Of Griffier werkelijk het schoorsteenstuk voor Burgemeester Pancras vervaardigde, durf ik met geen zekerheid zeggen; wel, dat zijn verblijf te Amsterdam hem niet onvoordeelig was en hij er vrij wat schilderijen aan liefhebbers verkocht. Hij vertoefde er dan ook een geruimen tijd, gedurende welken, naar Wagenaar verhaalt, zijn vaartuig nu eens in deze, dan weder in gene der hoofdgrachten stil lag.

"Stil! stil!" zegt Uilenburg, den wijsvinger voor den mond brengende en half bedeesd achter zich ziende: "ik ben niet alleen," en meteen, ter zijde schuivende, laat hij den doortocht vrij aan een heer in 't bruin fluweel, met een rijkgeboorden hoed, een kolossale pruik en een stok, met een hoogen knop, van amber en gouden kwasten voorzien, en fluistert: "Burgemeester Pancras!"

En na eene halve buiging tegen Griffier en de zijnen gemaakt te hebben, verlaat hij de kajuit, door vader en zoon gevolgd, die, na hem uitgeleide gedaan en behouden aan wal te hebben zien stappen, tot de hunnen terugkeeren. "Een minzaam heer is Burgemeester Pancras, niet waar?" vraagt de kunstkooper, terwijl hij, van 't lange staan vermoeid, de ledig gelaten zitplaats inneemt.

"Goed gesproken," herneemt Pancras met een hoofdknik, die van welgevallen getuigt: "ge moet mij eens iets meer vertellen van wat u aangaat en hoe gij er toe gekomen zijt, zulk een avontuurlijk leven te leiden."

Nu, 't is in allen gevalle eene goede kopie. Die linker voorpoot kon wel wat helderder uitkomen.... en de achtergrond is wat verward;.... maar voor een eerstbeginnende is 't heel wel." Burgemeester Pancras heeft weinig aandacht op deze soort van rekantatie geslagen.

Hoewel Pancras nog moeilijk kan oordeelen over de uitwerking, die het stuk maken zal als 't voltooid is, toch staat hij versteld en opgetogen over de uitvoerige netheid der behandeling, en vooral over den rijkdom van schepen, schuiten en andere vaartuigen en der ontelbare menigte figuren, hier afgebeeld.

"Nu, dan spreken wij er niet langer over," zegt Pancras, terwijl hij nogmaals op zijn horloge kijkt: "ook zal het mijn tijd worden, monsieur Griffier dank te zeggen voor hetgeen ik gezien heb.

Is het wonder, dat de kunstenaars niemand gelijk hem ontzagen, en hem luide als hun beschermer, hun goeden genius, hun voorzienigheid roemden? al mochten sommigen hem in hun hart verwenschen. "En dit landschapje hier?" vraagt Burgemeester Pancras: "wat stelt dat voor? 't Is in eene heel andere manier dan de vorige stukken." "Uw Ed.