United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij salueert zijn commandant, die vraagt: "Hoelang is het geleden, sinds wij Vlissingen passeerden, Martin Corker?" "Ongeveer vier glazen, mijnheer." "Twee uur! Dat dacht ik al. Kon je de plaats met het bloote oog onderscheiden, bootsman?" vraagt Guy, het bezaanswant grijpend van het schip, dat geweldig slingert door den noordwester storm en het wassend tij.

En Guy en Corker gaan den kelder in en aan den arbeid bij het licht van een flikkerende olielamp. Tot groote vreugde van Chester, vindt hij, nadat hij de vier zware steenen in het midden heeft opgenomen, een luik, met een ring om het op te trekken in het midden. Het is echter niet te bewegen, en bezwijkt niet voor hun vereende krachten, voordat zij een ijzeren bout hebben gebruikt.

Waarop Corker een langgerekt gefluit doet hooren en mompelt: "Groote God!" en met een doodelijk ontsteld gelaat luistert, als Guy hem nog eenige orders geeft: "Neem de grootste sloep, bewaak den dijk tusschen het huis en Sandvliet, om de troepen tegen te houden, die bij een mogelijk alarm zouden kunnen aanrukken. De beide andere sloepen zullen de andere zijden van het huis bewaken."

De jonge man neemt het aanbod onmiddellijk aan en als hij het geld in handen heeft, tuigt hij zijn schip opnieuw op, vult zijn bemanning tot een voldoende sterkte aan, hetgeen niet moeilijk is, omdat de beste zijner manschappen, met Dalton en Corker aan het hoofd, hem niet hebben verlaten, en gaat onder zeil naar de Nederlanden, niettegenstaande het winter is, en komt vroeg in December te Vlissingen aan.

"Dit is mijn klein waterfeest," fluistert Guy tot Corker, die naast hem zit en wien hij zijn laatste bevelen geeft. "De dame zal denken, dat het een pleziertochtje op de rivier is." "Oho! Ontvoering!" lacht de bootsman. "Ja om haar, die ik bemin en vereer tot mijn vrouw te maken," antwoordt Guy. Daarna fluistert hij: "Zij is Alva's dochter."

Hier gekomen, zegt hij: "Laat nu alles aan mij over. Ik zal het er wel uit krijgen; iedere dollar zal u worden voorgeteld, op mijn eer van koopman." Waarop Chester antwoordt: "Dat zou mij voldoende waarborg zijn, maar volgens de manier van ons vrijbuiters, heb ik Corker gelast, elken zak te schatten en elk muntstuk op de Esperanza te brengen. Wij zullen in Vlissingen deelen.

Een oogenblik later waggelt Martin Corker, de bootsman, over het glibberige dek naar den commandant toe en fluistert schor: "Schip vooruit!" "Hoe weet ge dat? dat zoudt ge immers onmogelijk vannacht kunnen zien." "Lichten!" "O, de lichten van Sandvliet." "Neen, schepen! pistolen haakbussen. Ik zag hun geweren flikkeren, drie streken aan lij in het slecht water onder de kust van Beveland!"

Het is dan ook slechts door strenge bevelen en door de bedreiging, den eerste den beste te zullen dooden, die zijn vreugd laat blijken, dat Chester de uitgelatenheid van zijn pikbroeken, waardoor de opmerkzaamheid van de andere schepen op hen gevestigd zou kunnen worden, intoomt. Corker zelf brengt de eerste lading naar beneden.

Een oogenblik later fluistert hij verrukt: "Kijk, het huis ziet er feestelijk uit, het is geheel verlicht; zij is voor mij gereed, mijn bruid!" Nadat hij Corker nog de meest mogelijke waakzaamheid heeft aanbevolen, neemt deze het bevel op zich. Twee minuten later bereikt Guy de landingsplaats.

Alva roept zijn manschappen toe, tegen de aanvallers front te maken maar het is te laat al hun aandacht is door de executie in beslag genomen en zij hebben niets gemerkt van de nadering der mannen, die hen nu overvallen onder aanvoering van Corker.