United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
uit: "Wijsheid en deugd in klein octavo" een mooi werk dat ik onder 't misdruk heb aangetroffen. Ik knoopte mijn roode zakdoek om het hoofd en begroete mijn zoon met vaderlijk gevoel. Mijn zoon zag er goed uit, en was hartelijk, zoo als 't betaamd, hij nam mijn reiszak en perreplu en liep zoo hard hij kon naar een viegelant . die ze in Amsterdam, "een aap" noemen
Maar behalve dezen had ik menig vriend aan het veer, die mijn koffer en reiszak een kwartier uurs ver kon onderscheiden, en straks voor mij het lekkerste kussen uit de roef haalde, opschudde en in den stuurstoel legde, bereid om, als de bodem nat was, mij het gebruik van zijn sabotten af te staan. Als het eenigszins kon, zat ik in den stuurstoel, en van dezen heb ik nooit iets kwaads gezegd.
Joli-Coeur, die op mijn reiszak zat, trok mij van tijd tot tijd aan mijn oor, om mij te dwingen naar hem om te zien. Hij wreef dan over zijn maag, hetgeen niet minder duidelijk zijn bedoeling te kennen gaf dan de blik der honden. Ik had hun ook wel kunnen vertellen, dat ik honger had, want ik had evenmin als zij ontbeten, maar wat zou dat geholpen hebben?
Deze vrouw had insgelijks een kind, 't welk zij op haar arm droeg. Bovendien droeg zij een tamelijk grooten reiszak, die zeer zwaar scheen. Het kind dezer vrouw was een der liefelijkste wezens, die men zien kon: een meisje tusschen de twee en drie jaar! Zij had met de twee andere kleinen in netheid van kleeding gerust kunnen wedijveren.
Gerrit wenkte Gijs binnen te komen. Gijs kwam. "Neem de bagage van mijnheer," zei de chef van 't Hotel tot Karel, op den reiszak wijzende, die Gijs over den schouder hing. "Och, neen, dank oe," zei Gijs, toen de jongeheer Karel hem wilde ontlasten.
De weduwe, in haar dorp teruggekeerd, zal zijner nagedachtenis de verschuldigde eer bewijzen: zij noodigt hare vriendinnen bij zich; zij heeft de wapenen, de kleederen van den gevallene bewaard, zijne strouka of plaid, die hem tot mantel, tot reiszak en tot bed diende; zij spreidt dien plaid als een tapijt voor hare woning uit, legt er zijne beretta en wapenen op neder, en met ten hemel geheven handen heft zij haar klaagzang aan.
Ik voedde nu geen hoop meer om met dezen koreaanschen spoorweg verder te zullen komen. Wederom trachtte ik een paard te huren, en wederom te vergeefs. Daarop beproefde ik een koelie te bekomen, om mijn reiszak te dragen en mij te vergezellen naar Pyeng-Yang.
Daarna gingen zij vaarwel zeggen aan de familie Boeykens, eten in een hôtel over het station, zeer verteederd en opgewonden. Madame droeg den regenscherm van Mijnheer, die al zijn voorzichtige aandacht wijdde aan den reiszak, waarin de papieren zaten, eigendomstitels waarde-aandeelen en geld, reiszak die zwaar woog. Een week zonnetje verwelkomde hen buiten.
Op dezen reiszak konden de voorbijgangers een kaart gehecht zien, waarop met groote zwarte letters: Marius Pontmercy stond. Die naam deed L'aigle van houding veranderen. Hij richtte zich op en riep den jongeling in de cabriolet toe: "Mijnheer Marius Pontmercy!" De aangeroepen cabriolet hield stil. De jongeling, die ook diep in gedachten scheen, sloeg de oogen op. "Nu?" zeide hij.
"Kom dan toch, Axel! haast u toch, ongelukkige!" riep mijn oom, zoodra hij mij in de verte zag, "uw valies is nog niet gepakt, mijne papieren zijn nog niet in orde, ik vind den sleutel van mijn reiszak niet en mijne reiskousen komen maar niet!" Ik stond versuft. Ik kon niet spreken. Met moeite kon ik deze woorden uitbrengen: "Gaan wij dan vertrekken?"
Woord Van De Dag