Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
De Bourgondiër had eerst bij de lijkplechtigheid grooten rouw gedreven, daarna, toen hij zag, dat het onderzoek zich zou uitstrekken tot in zijn hotel d'Artois, waar hij de moordenaars verborgen hield, had hij in den raad zijn oom Berry ter zijde genomen en hem bekend, dat hij door inblazing des duivels den moord had laten plegen. Hij was daarop uit Parijs gevlucht naar Vlaanderen.
Hij trad als onderhandelaar op tusschen Karel VII en Philips van Bourgondië en bewees in deze hoedanigheid door zijn list en geslepenheid, aan den Bourgondiër belangrijke diensten. Jeanne daarentegen was de vrouw van de daad.
"Maar lieve Hemel," zeide Marcel; "daar u een Bourgondiër bent, zult u toch zeker niet weigeren een paar woordjes met een landgenoot te spreken." En hij trok een flesch ouden Mâcon open en schonk den huisheer een glas in. "Heerlijk!" zeide deze; "ik heb nooit beteren gedronken." "Ach, een oom van me, die in die streken woont, stuurt me zoo nu en dan een mandje."
Het is wel merkwaardig juist uit den mond van Andrew Lang, den Engelschen biograaf van de Maid of France, de verzuchting te hooren, dat wanneer Jeanne in handen was gekomen van Philips van Bourgondië, zij waarschijnlijk toch wel verbrand zou zijn, maar de Bourgondiër zou in zijn zucht naar wraak niet zoo diep gezonken zijn en zou haar niet zoo laaghartig behandeld hebben als de hertog van Bedford en de graaf van Warwick gedaan hebben.
Voor zij Lagny verlaat, krijgt zij een zwaard, dat men op een Bourgondiër veroverd had, en dat zij behouden heeft tot hare gevangenneming toe. Als Jeanne eindelijk Lagny verlaat, begeeft zij zich met haar troepen, een duizend ruiters ongeveer, over Senlis naar Compiègne.
De hertog van Bedford wil aan den jongen Philips van Bourgondië de orde van den kouseband opdringen, om hem daardoor vaster aan Engeland te binden, maar de Bourgondiër begrijpt, dat hij dan voor altijd aan den Engelschen koning gebonden zal zijn, en weet de eer beleefd te ontgaan.
Hier van daan ook het versje, dat ik uit den mond van een Bourgondiër heb opgeschreven: Nuits, ville sans renom, Rivière sans poisson, Montagnes sans buissons, Justice sans raison, Filles sans tetons, Mais le vin est bon.
Naast Vargas stond een Bourgondiër, Lodewijk del Rio; de overige leden waren grootendeels Nederlanders zonder wil of karakter; zij voegden zich steeds naar den wil der Spanjaarden, die elken beschuldigde ter dood veroordeelden.
Parma, die reeds zoo dikwijls bedrogen was, gevoelde des te minder lust om zich met den jongen Bourgondiër in te laten, dewijl deze op hem volstrekt geen gunstigen indruk maakte. Geraerts was een klein, mager, zwak man van een onbeduidend uiterlijk. Hij was op dat tijdstip 27 jaar oud, doch hij scheen veel jonger.
Men hoorde schreden en een mannenstem, toen de stem eener dame en gelach, en onmiddellijk daarop kwamen de verwachte gasten binnen: Sappho Stolz en de blozende, welgedane Waszka; men kon het hem aanzien, dat zijn voedingsmethode door middel van half rauw vleesch, aardappels en Bourgondiër hem goed bekwam. Waszka boog voor de dames en fixeerde haar, maar slechts een oogenblik.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek