Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Dan, kunnen wij ons voorstellen, weerklinken in het half duister woeste vreugdekreten door gansch het vijandige kamp. Nog voor den nacht zendt de hertog van Bourgondië renboden met de blijde tijding naar zijn vrienden in de steden. Maar in Compiègne is het stil. Van de wallen af zien de inwoners de vreugdevuren der Bourgondiërs, hooren zij het joelen en tieren der Godons. Het wordt nacht.
Maar tegen vijf uur van dienzelfden rampspoedigen Vrijdag, zien wij haar weer in volle wapenrusting, met een donkerroode, met goud bestikte huik over het blanke harnas, gevolgd door ongeveer vijfhonderd ruiters en voetknechten, de ophaalbrug voor Compiègne over trekken, den belegeraars te gemoet.
Het bericht, dat Jeanne zich sedert dien morgen in Compiègne bevond, had het Engelsch-Bourgondische leger reeds bereikt. De vijand kende haar rustelooze voortvarendheid en was dus op een spoedigen uitval voorbereid. De bevelhebber van het vijandige leger had op twee punten groote troepenafdeelingen in hinderlaag gelegd.
Zij haasten zich, want reeds valt de schemer, en hun prooi mag hun ditmaal niet ontsnappen. Zonder troepen en nog slechts in gezelschap van haar broers, van d'Aulon en diens broeder en nog enkele anderen nadert Jeanne de singelgrachten van Compiègne. Maar zij kan er niet over, de brug is open, ze moet terug. Nu wordt ze van nabij omsingeld.
Cauchon, de Bisschop van Beauvais, had de bevolking geraden, de poorten te sluiten en de stad in staat van verdediging te brengen. Maar dit advies viel bij de geloovigen in slechte aarde, zij joegen hun Bisschop de stad uit en zonden afgevaardigden naar Compiègne om den koning als hun Heer en Meester te begroeten.
Ik weet een middel om uw dochter te verlossen en uw graafschap weder te krijgen." "Ja," riep Gwyde met twijfel, "ik geloof het niet, Mijnheer De Valois, tenzij uw Koningin, Johanna van Navarra, overleden ware." "Neen, dit niet. Onze Koning, Philippe le Bel, houdt open Hof te Compiègne. Mijn schoonzuster Johanna is te Parijs en Enguerrand de Marigny met haar.
Bovendien meenden de jaloersche bevelhebbers van het leger de hulp van Jeanne nu wel te kunnen missen. Eerst in de lente van het jaar 1429 kon zij den strijd hervatten. Het gelukte haar de bezetting van de stad Compiègne, welke belegerd werd, te versterken met de troepen, aan wier hoofd ze stond. Dit was het laatste voordeel, dat zij op den vijand behaalde.
Zij zal ter kerk gegaan zijn, de mis gehoord, en vermoedelijk ook overleg gepleegd hebben met Guilleaume de Flavy, die namens den koning bevel voerde in Compiègne.
Gedurende die tijd stierf de oude Graaf Gwyde te Compiègne, in zijn gevangenis; Johanna van Navarra overleed insgelijks. Eindelijk werd de vrede tussen Philippus van Vlaanderen en Philippe le Bel gesloten en getekend. Robrecht van Bethune, met zijn twee broeders Willem en Gwyde en met al de andere gevangen ridders, werd losgelaten en naar het Vaderland teruggezonden.
In zijn optreden in die dagen doet hij ons denken aan het roofdier, opgeschrikt door de lucht van het aas. Nauwelijks heeft het bericht van Jeanne's gevangenneming hem bereikt of hij zet zich in beweging en begeeft zich naar Compiègne. Hij eischt Jeanne op, omdat zij is gevangen genomen binnen het gebied van zijn diocees.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek