United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"'t Is nog wel wat vroeg voor een glaasje, is het niet?" vroeg Sivory, en 't was Johan weêr zeer vreemd, die hooge, jongensachtige stem uit dat groote lichaam te hooren komen.... "maar wat dunkt u van een glas spuitwater.... bon?".... "monsieur le docteur," babbelde hij voort, opgestaan naast 't buffet, de hand aan de kruk van een siphon, terwijl zijne oogen den straal, die met hevig schuimgeruisch in het glas spoot, bewaakten; "dokter, daar is misschien iemand voor u om meê te praten!"
Maar afijn, als ie tegen de orders van den generaal handelt dan zal hij weten wie 't hem gelastte. Eva beziet de brieven. De ééne voor den luitenant-generaal Van Barneveld interesseert haar volstrekt niet; de andere is aan 't adres van "monsieur le docteur A. Helmond, hotel du Helder, rue du Helder, Paris." Hé, dat is aardig!
Robert voer geweldig uit tegen Grotius. Men zie "Discours prononcé par Mons. le Docteur Robert
"Au revoir, docteur, mijn groeten aan uw minister, ha, ha, ha...." De beide mannen waren de kroeg uit en onder de zonne-neêrzinking. Achter zich hoorde Johan, Antonio's lachen nog rollen, toen zij 't gekje al voorbij waren. Rustig stond de jongen tegen den muur te droomen, vertoonend zijn sterk en bloeiend spiernaakt, stil lachend zijn gelukkigen glimlach, bestrooid nu en belooverd met zon.
Hém niet: le beau docteur, en zeker ook háár niet: la belle Hollandaise ha! zoo men het geweten had: née comtesse d'Armeloo! Het beschouwen van den brief met de vele postmerken op de voor- en achterzijde, heeft Eva's gedachten een weinig afgeleid. Zal ze hem openen? Man en vrouw zijn immers één. Bah! nieuwsgierigheid past niet in het kader van een fier en edel karakter.
"Assurément, la peur, c'est une bonne chose," beaamde monsieur Badaud, "ik herinner mij, hoe 'k eens in Algiers".... Maar de dokter viel in de rede: "Zou mijnheer daar, niet gelooven gaan dat wij heiligen zijn, monsieur Badaud.... oh, als u een Arabier was...." "Taisez-vous, docteur." "Ah bah, monsieur Crépieux, vous avez raison.... la peur, c'est une bonne chose.... je me tais."
De dokter sprak haastiger nu, met een sneller slag, "weet dat wel.... en geloof ook maar niet, dat uw agonie, par exemple, zooveel zachter zal zijn dan van die beestjes.... en in geen geval korter, monsieur Badaud.... Voor Antonio is dat wat anders, die zal er gauw uit zijn, die zal nog eens doodblijven in een apoplexie.... mijn God, wat lacht die man!" "Ah, docteur, wat zijt ge weêr sinister."
"Taisez-vous, docteur, ge zijt weêr dronken." "Ah, moi? par exemple.... 't is waar, ik hou van een glaasje.... en waarom zou ik niet? houdt gij niet weêr van andere dingen, monsieur Crépieux? heeft iedereen niet w
"O mijn Gérard, wat zal ik op al dat schoone toch antwoorden," sprak Léonore met een stem, die wij wel als die der ijlende kranke herkennen, maar die ons toch roert door haar onbeschrijfelijke teerheid en zacht welluidenden klank: "Ook ik dank den goeden God, dat Hij mij de gezondheid en, naast mijn vader een zoo teederen vriend heeft geschonken; maar," vervolgde zij "hoezeer ik de gezelligheid bemin, en mon cher petit docteur mij afleiding als weldadig voor mijn gestel heeft aangeraden, zoo verliet ik toch liever nu deze drukke plaats.
"Ha, bonsoir mon cher docteur," zei mevrouw Van Tal: "U ziet ons wel gedérangeerd. Verbeeld u, wij zijn te voet naar huis gekomen. De voorstelling met Prevost is niet doorgegaan, en voor de rest dank ik er hartelijk voor. Hoe is het met mijne dochter?" "Zoo zoo!" zeide Smits, met een uitdrukking die niet al te bemoedigend was. "Dus nog al goed," hernam mevrouw Van Tal: "Och ja dat dacht ik wel.
Woord Van De Dag