United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !


En zeker, het groote Romphuizer Hondsbosch vermoedde niet dat er door den dunnen draad die den kronkel van den straatweg volgend, langs zijn takken gespannen was, een aantal vragen en antwoorden vlogen, voor 't meerendeel met betrekking tot den man die gisteren in den guren avond tusschen zijn stammen en struiken heeft rondgedwaald.

Het landgoed De Zonsberg ligt daar almede zwijgend en dorstend in de gloeiende stralen der Juni-zon. Nochtans voor den mensch, die zich heden aan een wandeling op den Romphuizer straatweg durft wagen, schijnt dat landgoed een oase te zijn.

De Romphuizer straten verkeerden zoo goed als in volslagen duisternis, want men verwachtte over een half uur volgens den almanak de maan. En, in den omtrek van het groote doktershuis zwierf onbespied een zwarte gedaante rond.

't Sloeg op den Romphuizer toren juist halféén toen Jacoba Van Barneveld den brief aan 't adres van "Monsieur le docteur A Helmond, Hotel du Helder, rue du Helder, Paris," zorgvuldig in de brievenbus liet glijden. Om van het postkantoor naar de woning van Elsje de naaister te komen, moest zij de eerste straat rechts nemen. Maar Jacoba kiest haar weg ter linkerzij.

Toen de Romphuizer groote torenklok het klikke over tweeën deed hooren, waren de koffers der jonggehuwden reeds op de vigilante van De Zonsberg geladen, en voor den fellen regen door een lederen kleed bedekt. Willem en Hendrik hadden nu, op bevel van den generaal, hun regenjassen aan.

Ja zie, het is zoo; hier heeft hij de beide banknoten. Helmond begrijpt niet vanwaar dat geld kwam. Het allerminst denkt hij nu aan zijn brief aan Woudberg, waarop hij geen antwoord ontving, en waarvan, volgens den Romphuizer postdirecteur bezwaarlijk iets terecht zou komen.

Ze heeft dezen morgen juist in het Romphuizer blaadje gezien, dat de troep die er speelde door aanwinst van een nieuw acteur en actrice zoo bijzonder zal voldoen. "Niewaar luitenant," besluit Eva: "een dokter die later uit ambitie maar dokteren blijft, ofschoon hij er niet tegen kan nee, wie zich alles zoo aantrekt kan er niet tegen die dokter moet een contrepoids in afleiding zoeken?"

Haar teer omhelzend: "'t Wordt nu tijd tenminste dat we een andere kamer gaan opzoeken: 't sloeg daarbuiten al twee." En terwijl ze samen naar boven gaan zoo heel vertrouwelijk, hand in hand zegt Eva zachtjes langs zijn schouder heen: "Ik las van avond toevallig in 't Romphuizer blaadje, dat het oud-burgemeestershuis over drie weken geveild, en acht dagen later publiek zal worden verkocht.

Jut de veldwachter die achter bij de groote deur staat, weet wat er komen moet, en, de deur aan de buitenzij zachtjes dichtdoende, gaat hij naar 't bordes en zegt nadat hij eenige Romphuizer straatbengels, die zich graag nat laten regenen, van de stoep heeft weggejaagd tot den koetsier van Siebold uit De Gouden Arend: "Hoe liep het zoo laat Jozef?"

Jacoba met den rug naar de echtgenooten Krul, wijdt haar bijzondere aandacht aan een paar zwarte knipsels naar reeds overleden Romphuizer dominee's. "En als de juffrouw van schilderijen houdt, zooals ik zie dat ze doet," zegt Krul: "dan kan ze daar nog m'n eigen vrouws vader en moeder in miliatuur zien hangen, dat was ook grootheid, niewaar moeder?"