Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 mei 2025
Mei voorop houdt enkel met de linkerhand het meest rechtsche en langste koord, de gehuwden hebben om en om, een telkens korter koord, dat zij met de rechterhand op den rechterschouder houden en met den linkerarm achter zich omstrengelen. Wij zijn 't gewas van wijder hemelstralen, Van hooger zon, Die tot den bodem van ons hart kwam dalen Zoo brengen wij u boordevolle schalen Dier levensbron.
Toen vroeg hij haar of ze dacht te trouwen. Ze antwoordde, met een glimlach, dat het niet mooi was, met iemand den spot te drijven. "Wel neen, ik denk er niet aan!" En hij sloeg haar den linkerarm om het middel. Ze liep zoo voort gesteund door zijn arm; hun stap vertraagde.
De linkerarm boog eerst om, de schouder volgde maar reeds grepen de makkers dien arm beet en ik stond weer in hun midden. Doodstil. Zij juichten. Ik zweeg. Want als je wezenlijk verdienste hebt, met uiterste inspanning veroverd, dan bluf je niet. Dan ben je moe en stil. Een tweeden keer heb ik dien tocht niet gedurfd. Toen trok ook het smalle randje niet meer.
Hij leunde op den linkerarm, duwde de takjes open, en zag naar de plaats waar zij in duister gewaad te midden der struiken lag; en hij keek zoo oplettend, dat hij de ademhaling zag in haar borst. Zij sliep in aandoenlijke verlatenheid. Een nieuw gevoel ontroerde hem, hij zat rechtop en keek voor zich waar het laatste licht draalde aan de golvende kim.
Dat wilde hij voorkomen, en waar hij den eenen dag met het harnas om de leden, het schild aan den linkerarm en het zwaard in de rechterhand, als Veldheer overwinningen behaalde, daar zag men hem den volgenden dag in een' katoenen werkmanskiel met den grooten stroohoed op, als boer, de velden bebouwen om Goud-Castilië, wat levensmiddelen betreft, geheel onafhankelijk van Spanje te maken.
Ondersteund door haren echtgenoot, verscheen zij in dien kring van mannen. Daar aangekomen, sprak zij met nauw verstaanbare stem: »Hij, die schuldig aan de ontvoering van de kleine Dy en van mij is, is op den linkerarm getatoueerd...." Bij die woorden zag men een glimlach van minachting op het gelaat der beide broeders ontluiken.
De professor stond dadelijk van zijn plaats aan tafel op en trok zijn zoon naar 't venster, waar ze samen konden spreken, zonder door het geraas van den feestdisch gestoord te worden. "Ik wist wel, dat je komen zoudt mijn beste jongen," zei de professor hartelijk en legde den linkerarm om zijn schouders.
Daarna bond hij aan een der uiteinden van elk stuk een dikken keisteen om er een voortreffelijken lasso van te maken en maakte het andere uiteinde aan een der benedentakken van den boom stevig vast, echter zoodanig dat nog een eind touw overschoot dat hij zich om den linkerarm wond. Toen dat alles gereed was, verborg hij zich achter den dikken stam en wachtte.
Weder kwam er een schuimende golf opzetten; weder wierp zij zich voorover op de rots, greep het glibberig zeewier en sloeg haar linkerarm om den bewusteloozen Geoffrey. De golf had hen bereikt. O, schrik! Juist toen het ziedende water over hen heen bruiste, voelde Beatrice het zeewier loslaten. Nu werden zij door de golf meegesleept en waren den dood nabij. Maar nog hield zij Geoffrey vast.
Zoo was ze aan den gang. Ze blikte somtijds naar Simon Peter, die bij de roode venstergordijn stond en, alover Ernest's hoofd, droomend staarde op Francine. Ze verlieten alle drie tegelijk de studeerkamer. Ernest had zijn linkerarm om de leên van zijn zusje geslagen en zoo gingen ze de trap af. Het avondmaal was uitzonderlijk stil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek