Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Niet van uit twijfel en onzekerheid, doch van uit de diepste ellende ging hij over tot het geluk; en die verandering uitte zich onomwonden, in zulk een echte, natuurlijk opwellende, dankbare vroolijkheid, als zijn vrienden nog nimmer bij hem hadden waargenomen.
Zij spande al haar krachten in gevoelde echter de geheele hopeloosheid van haar toestand en moest zich geweld aandoen om de opwellende tranen te weerhouden.
Dan voelde ik nog sterker, door 't kontrast, al de frissche jeugd en schoonheid van 't jong meisje; en 't zong in mij, o, 't zong zoo heerlijk van intiem geluk en opwellende groote illuzies; en ik voelde mijn jeugd en háár jeugd daar regeeren en alle mogelijke rampen trotseeren en alle mogelijke hinderpalen overwinnen.
Een luiksch volksdichter heeft de liedjes verzameld, die cramignons worden genoemd en waarvan de naam op den dans zelven is overgegaan; sommigen doen aan idyllen denken, anderen zijn blijkbaar satiren; maar van bijna allen is de liefde het hoofdonderwerp. Naar men verzekert, is die dartele, lustige poëzie, opwellende uit het harte des volks, thans verstomd.
Jonkver Wulf antwoordde niet; zij scheen vertoornd, alhoewel hare glinsterende oogen vochtig waren en zij zichtbaar geweld deed om opwellende tranen te bedwingen. Zij stond op en zeide: "Ik gevoel mij niet al te wel; ik heb pijn in het hoofd en moet rusten. Naar huis wil ik gaan." Witta greep haar de hand en sprak lachende: "Kom, kom, blijf met mij. Gij veinst!
God weet het, ik vrees er voor!" zeide Augustine, met plotseling opwellende bitterheid, en snelde toe om haar van het paard te helpen. "Eva, mijn liefje, zijt gij niet al te moe geworden?" zeide hij, haar in zijne armen sluitende. "Neen, Papa," antwoordde het kind; maar hare korte hijgende ademhaling maakte hem toch ongerust. "Waarom hebt ge zoo hard gereden, liefje?
Een luiksch volksdichter heeft de liedjes verzameld, die cramignons worden genoemd en waarvan de naam op den dans zelven is overgegaan; sommigen doen aan idyllen denken, anderen zijn blijkbaar satiren; maar van bijna allen is de liefde het hoofdonderwerp. Naar men verzekert, is die dartele, lustige poëzie, opwellende uit het harte des volks, thans verstomd.
Krakeelen zou-die niet. 't Toontje van den man most-ie maar slikken. As tante Reggie 't 'm alleen had gevraagd, was 't 'n ander geval geweest. Nou verdraaide-die 't uitleg te geven. Maar Reggie maakte 't moeilijk. "As-die maar zeit", sprak ze klagelijk, in de weer opwellende goedigheid om te sussen: "as je maar zeit Eli waar 't gebleven is weg is 't toch nie geraak weg dat is ongeluk, ongeluk"...
Was Wronsky bij haar mededeeling dadelijk vast besloten geweest en had hij zonder aarzelen hartstochtelijk gezegd: "Laat alles achter en vluchten wij!" dan had zij haar zoon verlaten en was met hem gegaan. Maar nu bespeurde zij bij hem een opwellende gewaarwording, die haar beleedigde en hij scheen haar te wankelen. "Het was mij volstrekt niet zwaar.... Het ging van zelf," zeide zij geraakt.
Dan is er iets in die opwellende zonde, dat u streelt, u lokt, u meêtrekt; maar ook iets, waardoor de Geest in u getuigt: »Weg daarmeê!« En nu is het maar de vraag, of ge op het eerste oogenblik, terstond, zóo als ze opkomen, daar de hand tegen inslaat, of dat ge er zekeren lust aan hebt, om die zonde eerst even in uw hart te laten omloopen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek