United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nee, nee, jònge. 'k Blijf op Dovid wachte 'k Begrijp nie waar Dovid zit, waar Dovid uithangt. Nou zie-je, nou zie je dad-ie rècht had, toen-die wèrke wou"... Dan merkend an de stilte dat-ie 'r nòg geen gelijk gaf, viel ze snel in: "'k maak 'r jou geen verwijt van, nie tot over 't end van me jore jij heb 'n goed hart en jij bin geen kind, maar 'k zeg enkel maar: nou zie je nou ziè je w
"Gaat uwe nou zoo nie heen blijf uwe nog effen", mummel-praatte de blinde, die de verwoedheid der twee vóélde: "uwe mot denke dat hij om de schtaking bitter is al valt 't nie goed te prate al heit-ie gedaan wad-'k me nie denke ken dad-ie verschteurd is door wat ons in de laaste tijjen is overkomme hij meent 't zoo nie hij meent 't zoo nie"...
Nou!", suste de blinde: "Heit-ie nie gezeid dad-ie 'n plaas voor 'm open zou houe?... Wat maak jij je drùk, Dovid... As-die nog nie-eens gegète heit!"... "Laat-ie wel vrete!", schreeuwde Dovid: "Laat-ie niè vrete! Ook 'n zorg!" Het was tusschen hem en Eleazar al lang 't geharrewar van twee die mekaar in geen jaren hebben gezien, mekander niet meer verstaan.
"Ik ken nog wel pietseriger piemeltjes snijje", bleef Mijntje drenzen: "as je goed kijk binne 't matzes"... 'r Dreigde 'n kleine twist, Suikerpeer lachte, Essie keek giftig, vroeg of-ie gesjikkerd had, dad-ie zoo mesjogge dee? Jaantje, die de broodkruimels van 't tafelzeil pikte, kreeg 'n tik op 'r hand. Gelukkig knepperden de traptreden onder haastig-trappende voeten.
Het achterlijk kind, door honger en pijn-in-'t-mondje, had in 'r tepel gebeten. Heftig drukte zij 't hoofdje in de borst tot de tandjes loslieten, de fijne bloeddrupjes kwamen te zien op 't geelbruine vel en in lust om zich op iemand te wreken, krijschte ze giftig: "Speule mot-ie die vuilik in plaas dad-ie na zijn kind omziet!"..,
Een ouwe jood met grauwhaar en bevende lippen drong in het midden, tierde met huilende stem: "...Hij verroerde geen vin, godverdommè!... Ik zweer je bij 't lich van me ooge dad-ie stil naast me stong te kijke! We kwamme van 't Plein, van 't Plein! Is 't nie godgeklaag, godgeklaag dad-ze direk met d'r sabel hakke!
Essie liep met emmertjes, Mijntje liep met emmertjes, Rebecca kwam voor niks de trap af. De ééne kraan was voor 't heele huis, voor een- en twee-hoog. Ze waren gewoon bij Reggie an te kloppen. Nou had niemand 'n drup. "As 't hier warrem wordt hei-je kans dad-ie springt", sprak de blinde bezorgd. Essie gaf den raad warme lappen tegen de buis te leggen.
Als ze 'r oogen gesloten hield, zou je 't niet kunnen zien. 't Geeft 'r iets gedrukts dacht-ie, glimlachend om tante Reggie's praten dadde zulleke hare boven de ooge ongeluk gavve enne as-die 't niet geloofde, dad-ie dan is most rondhoore bij iedereen. Zij, gulzig, liep van 'n rotten sinaasappel te bijten, dien ze voor 'n halve cent had gekocht, spuwde met smakjes de schil, de te beurze plekken.
Woord Van De Dag