United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Want nog terwijl de visch stond te koken, met 'n beetje zout dat Mijntje bij den schoenmaker 'n haurik van 'n vent in de laaste tijd maar zout weigerde je an niemand, an je grootste vijanden niet! had geleend, kwam Suikerpeer thuis met harde bokkings. Wat-ie nooit dee, was 'm vandaag overkommen.
Ze hadden 't in mekaâr gedraaid, en gebreuiken 't as 'n kabel, om de ankers mee te winden." "Wel," zei ik teuge Geis, "geloof jei dat? Ikke niet." "Och!" zeit Geis, "as ik zoo nadenk, onze lieven Heer is allemachtig; 't kan makkelik waar weeze." Das ook al mis, dacht ik. Nou! we namme nog en opfrissertje, en toen vroege we an Kla-as of ie ons niks te vertelle hat van sen laaste reis.
Zij zat vergezeld met hare dochter haar eenige troost die d'r nog overgebleve was, en ontving ons allerminzaamst: Zijn eksjellentie, zou u mijn zoon nog herkenne in polletiek en in grand tenu?" vroeg ze mijn, die doerak. "Ik ben de almachtige God zoo dankbaar, dat de caféhouwer mijn meegedeeld heeft as dat er 'n generaal bij zijn geweest was, die weet had van mijn laaste kroost."
En dat moch', door mijn erg onverschillig, met me pruik en me baard door die kapper van 't gerecht na de laaste mode stiel Louis treize opgemaakt... En mèt da'k werom kom, gaat die deur ope, en daar komt mijn model in levende lijve binne, die echte generaal v. T. v.
"Gaat uwe nou zoo nie heen blijf uwe nog effen", mummel-praatte de blinde, die de verwoedheid der twee vóélde: "uwe mot denke dat hij om de schtaking bitter is al valt 't nie goed te prate al heit-ie gedaan wad-'k me nie denke ken dad-ie verschteurd is door wat ons in de laaste tijjen is overkomme hij meent 't zoo nie hij meent 't zoo nie"...
Die zeit: "Generaal" zeit ie "hoe staat jou 't leve?" Ik laat 'm me laaste ontslagbrieve zien. "Zóó" zei ie "maar Hein is net zoo wild van 't lirium as 'n dolle stier, en die zal de nacht wel niet hale." "Goed" zeg 'k "dan gaan 'k mee." 't Was in Amsterdam, in de Pieter Jacobstraat, as je weet?
'k denk: wat let mijn? en de laaste dag nog om vier uur teeken ik an ... Hadde zullie 't smoor in, dat ze d'r eige inspres ankleeje moste voor dat parket!... En die volgende morge die cel uitgehaald, en weer met z'n drieë geboeid an mekaar maar nou kwaad! da' we met zes veldwachters vervoerd wiere om dat hoogere beroep te gaan doen. "Nou, en dan krijg je al dat gezeul en gemier van nieuws an.
Maar de eerste kwam na mijn toe, en: "Eksjellentie" zeit ie "stijgt van uws paard, want ik wou wel 'n paar woorde met je verwissele." Waarop ondergeteekede, zooas je wel begrijpe kan, netuurlekerwijs wel lont rook, van ze paard af klom, dat vastgehouwe wier door 'n man met róóje baard, en me laaste bevele gaf an me staf.
"Maar da 'k 'm gistere nie kreeg 't speet me geducht, want 'k lag er de heele nacht na te vlasse ... Toch ha 'k dat nog wel kanne verknoerste, as 't niet was, dat jullie, me laaste, me anker in de zee van de zonde, mijn nou óók al niet langer lust ... En met me bloedende hart, he 'k toen in één asem die brief opgemaakt, nou 'k van jou mot scheië ...
'k Heb inspres m'n laaste maffie besteed an 'n bad mèt zeep, en om me hoofd kaal te knippe, dat je me met 'n vrij gewete binne kan late ... 'k Zou liever me rechter hand opvrete, dan dat jij, al was 't maar zóó'n kleinigheid, von' 'a'k strakkies weer weg been ... de Natuur weet waarheen."