United States or Japan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ja; die ouwe schoene knelde me zoo, en toe jij d'r strakkies effe nie bij was, heb 'k ze op 't haardje gesmete ... 't Dee' me goed, omdat ze me zooveel pijn gedaan hebbe ... èn ze benne van 'n domenee!... Mot je mijn standpunt as atheïst goed verstaan ..." "En waar loop je nou op?" "As we strak klaar zijn, krijg 'k 'n paar wije van jou ... halfslete kunstenaarsschoene.
"Eén ding alleenig, da' mo'k je nog vrage ... Want zie je, die Mina, waar 'k je daar strakkies van sprak, die kan d'r wel uit, uit mijn tooneelstuk. Die ouwe lijkstaassie verdoet zich tòch an 't brandspiritus, want al wat er 's avens tussche ons was voorgevalle, had ze vanmorge alweer heelegaar vergete.
En as ik nou strakkies weer tussche al die gedalleste scharrelaars leg, dan kan 'k soms nòg denke: toch feitelijk mooi van de Natuur, dat ie zoo'n oud varke as ondergeteekende nog weer 'n fijne dag met 'n ami-intime het vergund .... Tabé, kameraad, jij kruipt maar weer onder de zij' in 't dons ... z'n Excellentie de Generaal begeeft zich ... over 't lijntje ..."
Dat is toch niet lief van je," tracht ik te overreden. "Hie hat daorveur moete oppassen... Jaop had se bèter in de haande motte draoge... 't Bosch leet er vol van. Hie kan aandere haole, as wie strakkies verom gaon," paedagogiseert Wim wijselijk. Heeft Moeder je dan voor dezen eenen keer niet het kopje opnieuw gevuld, op je belofte, dat je voortaan voorzichtiger zoudt zijn?"
Ai je de wereld regt beziet en wat de starvelingen zoo al uutvoeren, dan mui je toch met de oldvader Kokkeejus zeggen: de menselikke natuur zit eeuwig en arfelik dwars in de wagen. Van dage wil ze in de heugte en mörgen in de leegte nou opbouwen en strakkies weer dale smieten, dat is 't grootste pleizier van 't verdreide menschdom.
'k Heb inspres m'n laaste maffie besteed an 'n bad mèt zeep, en om me hoofd kaal te knippe, dat je me met 'n vrij gewete binne kan late ... 'k Zou liever me rechter hand opvrete, dan dat jij, al was 't maar zóó'n kleinigheid, von' 'a'k strakkies weer weg been ... de Natuur weet waarheen."
Dan begon Pietje an z'n eigen toilet, smeerde dikke lagen cosmétique op z'n blonde haar, plakte 't prachtig naar achter en ging Het Volksdagblad lezen, waarop patroon geabonneerd was. De baas lette heelemaal niet op 'm. Die zat nog slaperig bij het raam met de tien centen van de twee klanten in z'n hand. Als dat strakkies maar geen standjes gaf, dat gesoes.
"Da's waar," zei Amélie tam: "dan zal 'k den kluif dien ma strakkies weggesmeten heeft bij den voorraad leggen".... "Dank je voor je lekkers!" , schimpte ma: "wat op die smérige planken bij 't vuil van vleermuizen gelegen heeft, raak 'k niet an. 'k Wil na me bèd, Piet versta je, Piet? 'k Kan niet meer op me beenen staan"....
Terwijl praatte ze met Heintje: "Nebbiesch de tande plage 'm zoo zìjn kieze zalle 'm zoo plage hij heit aardig de poeperij allemaal groen en groen".... "Da's koperzuur," zei tante Heintje die zelf zes kindren dood had. "Nou! Nou! Klets nou niet! Let op je spel! Strakkies hei je weer allemanspraats as d'r een kien heit!".... Soor werd kwaadaardig.
"Wil uwe dan maar andachtig luistere?", en zoo, net as strakkies, "en hoe of u an Racier gekomme bent?" "Zoo a'k an die rechter van instructie voorgegeve heb." "Kò' j'm van vroeger?" "Nee, edelachtbare", en dat verdere smoesie "want ik had net twaalf jaar in dat groote huis van Leeuwarde achter me rug.