Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
En zullie bediende 'ullie twee dames, en ik mijn dame an stuur- en an bakboord, en, christeneziele noggetoe dat ouwe dirazie keek mijn maar met van die smullige ooge an, da'k dacht ... "nou, daar ga je" zei ik dan maar "sla noggeris om, 't is je gegund"... Maar dit alles wier netuurlijk geschied onder de grooooooste etiquette!
"Ja man, wat 'ebbe me dáár fijn geschranst... oef! Me ooge beginne nòg te kolle as 'k er weer an denk: vijftien, zestien, zeventien koeverte ... Eerst soep. Dan neem je daar 'n lepeltje van en schep je dames op, maar denk er an dat je niet op de rand van d'r bord spat. Krijg je d
De wereld mist dat nu: ze treurt en, langs de lanen, daar 't eenmaal blommen droop en druipen nu maar tranen; daar 'k eenmaal stemmen hoorde en vogelzang, en ziet mijne ooge onschoonheid maar en sprakeloos verdriet. Dat 't schaduw nu nog ware en wolken, daar de winden, zoo in een schapentrop de honden, weg in vinden, en bleve een plekske vrij, dat blauw is, hier of daar!
Gien ooge hadde der of en toe we in 't loeg kwammen, haw we zeuven jonks um oes hen, altied kiekende nao het blinkende zulver. Och, wat lagte Jaaije, die deur 't raom keek, oes te muete, wat nikte ze mij toe en wat hunk heur oogen op Geert, die zoo hoveerdig stapte.
Maar daar ben me te trotsch voor... as atheïst!... Wat ie nou is?... 'k Denk er vaak an ... 't kan best beure dat z'n ziel nou weer spookt in die koei daar, die rooie op 't veld ... Hoe 'k d'r an kom ... maar 'k kijk er 't dier dikwijls op an ... Net zukke ooge... zoo trouw... echt fideel.
"Ja ja, ik wil 't gelooven, ik wil het wel gelooven," herhaalde hij, als voor zichzelf, de laatste kaarten omkeerend. En eensklaps keek hij haar strak en ernstig aan, terwijl hij eenigszins verbitterd uitriep: "Ad ik destijds zulke ooge bescherming genoten, dan zou er van mij wel wat anders geworden zijn dan de rustende dorps-oofdonderwijzer die ik nu ben!"
"Ja zeker, zéker!" riep hij eensklaps trotsch uit; "schoon is het zeker, het is eene ooge en edele betrekking, maar eene welke de meeste menschen, op het platteland althans, ongelukkiglijk doorgaans niet oog genoeg waardeeren!"
Die ware toen één, twee, drie en vier jare oud, en 't ware de appele van me ooge, want of je die kindere nou ziet of da' je mijn ziet, is één en 't zelfde gezicht. "Toe krijgt me vrouw daar op een kwaje nacht, dat ze te veel water met azijn het gedronke, een krampkeliek, en dat mensch gaat zóó allemachies te keer, dat niemand op logement kon slape.
O krinklende winklende waterding, met 't zwarte kabotseken aan, wat zien ik toch geren uw kopke flink al schrijven op 't waterke gaan! Gij leeft en gij roert en gij loopt zoo snel, al zie 'k u noch arrem noch been; gij wendt en gij weet uwen weg zoo wel, al zie 'k u geen ooge, geen één. Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn? Verklaar het en zeg het mij, toe!
Altijd, dan werde z'en ooge wat anders.... Och maar malligheid! 't Zou um 'en zorg zijn, of zij 'en kennis in Amerika had.... Hé nee, ze had et gezeid om te plage.... Waarom had hij ook geplaagd met 'er boordje....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek