United States or Guinea-Bissau ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ze telde, ademloos naar 't scheen, de doffe slagen en 't hartverscheurend gekreun en gebrul. 't Was Tarsilo's zuster. In de zaal werd intusschen het tooneel voortgezet: de ongelukkige, op van de pijn, zweeg en wachtte tot zijn beulen vermoeid zouden zijn. Eindelijk liet de soldaat hijgend zijn arm zakken, en de alférez, bleek van toorn en verbazing, gaf een teeken dat hij losgemaakt moest worden.

"Naar Oringe," zeide zij ademloos. "Houd me niet op, het is hoog tijd." Doch hij ging haar vlak in den weg staan. "Naar Oringe?" herhaalde hij. "Dat kan je niet meenen." "Zeker meen ik het," zeide zij ongeduldig en wilde hem op zijde duwen. Doch toen greep hij met beide handen haar polsen vast en zeide: "Waar denk je aan? Je zoudt je kind immers voor altijd ongelukkig kunnen maken!"

Zij lag op hare knieën voor hem; hare gevouwen handen rustten op zijne knie, vol gloeiend verlangen werden hare groote kinderoogen tot hem opgeslagen, en in angstige spanning verbeidde zij ademloos zijn antwoord. Liefkoozend streelde hij 't zwarte hoofdje; zijne vingeren streken zacht de weerbarstige haartjes van haar voorhoofd weg, en zacht doch beslist klonk van zijnen mond: "Neen!"

Voor den lessenaar van Marcussen bleef hij staan en groette; een onzeker glimlachje speelde op zijn oud gezicht, toen hij vroeg: "'t Is hm natuurlijk een verzuim?" "Wat?" vroeg Marcussen droog. De glimlach verdween geheel en ademloos van schrik vroeg Taraldsen weer: "Moeten uw wissels vandaag niet voldaan worden?" "Neen." "Mijnheer Marcussen!

Hij legt zijn hand op den rand, die de arena omgeeft, en springt te midden der gladiatoren, die den strijd om het leven strijden. Hij schrijdt voorwaarts tot voor den zetel van den jongen Keizer, die met zijn hofstoet ademloos den strijd volgt. Telemachus, de monnik, heft de armen ten hemel, en roept den Keizer toe: "In den naam van Christus, houd op met dit spel, dat den mensch onwaardig is..."

De man begon zijn muntstukken van vier peso's te tellen. Bruno keek hem ademloos aan. "Ik heb twee honderd: vijftig tegen veertig!" "Nee!" zeide Bruno beslist. "Zet..." "Goed: vijftig tegen dertig!" "Verdubbel als u wilt!" "Goed! De boelik is van mijn baas, en ik heb net gewonnen: honderd tegen zestig." "Top! Wacht, ik zal even geld halen."

Zij tuimelt naar binnen, ademloos van angst, terwijl de schreeuwende eksters buiten rondvliegen. Maar nu was ze ook voor goed afgesloten van de heerlijke schoonheid van den zomer en van 's levens vreugde. Voor haar bleef er nu niet meer over dan gesloten kamers en neergelaten gordijnen, voor haar was er slechts angst, vertwijfeling en verwarring, die aan waanzin grensde.

De makkers keken ademloos toe. De menschen aan den overkant spraken er zeker schande van: »zulk tuig!" Ik zag niets, hoorde niets, dacht aan niets, wist alleen dat ik, klevende aan de steenen, moest voortschuiven. En ik schoof voort. Mijn leven hing af van een oogenblik aarzeling of twijfel. Mijn leven en mijn triomf. Ach, mijn hemel, het was alleronzinnigst.

Wat een rommel! sprak zij binnensmonds; en zij borstelde zittend heure haren uit, golvend en aschblond, om daarna van een grooten kwast een sneeuw van poeder op haar armen te doen vallen. Dien kwam terug, ademloos, en het hoofd schuddende met een goedigen glimlach. Dien, witte lakens en tulle, gauw! riepen Freddy, Marie en Paul tegelijkertijd.

Het ergste zou zijn, dat Vader werd aangeklaagd wegens oplichterij en naar de gevangenis ging. Het minste, dat de benadeelde familie er in berustte, maar wij gebukt zouden gaan onder haar verachting. In ieder geval, er zou een koele scheiding komen. We zouden de vriendschap van onze goede overburen verliezen. Moeder kwam terug. Ademloos hoorden we haar aan.