Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Giannita; hij liet mij door de soldaten wegleiden, zonder mij een woord te schenken. "Zie je nu, dat God mij haat? Toen ik hoorde dat je sprak van gistermiddag vier uur, werd ik bang. "Het Christuskind zendt mij een nieuw ongeluk, dacht ik. Het haat mij, die mijn vader verloochend heb." Toen zij dit gezegd had, zweeg ze eindelijk en luisterde ademloos naar hetgeen Giannita zou vertellen.
Urenlang kan ik een pop gadeslaan, die op de gedaantewisseling wacht ademloos kan ik het oogenblik staan te verbeiden, dat het wonder geschieden zal. En zelf voel ik iets van de vrijheidsvreugde, die de pop bezielen moet, als zij voor het eerst voelt, dat zij vleugels heeft. Wat bekommert de vlinder zich om de doode pop!
Zijn meester had hem afgestraft en zóó fel bedreigd, dat de knaap bevreesd werd en de derde maal niet terug dorst keeren. Toen hij, die ademloos aanrennen kwam, zag hoe de brug werd opgehaald en haar horens de lucht in boorden, wierp hij zich in wanhoop neder en beet in den grond. Hij zwoer, nimmer terug te keeren.
De koorden werden losgelaten, en de ballon steeg snel omhoog, ademloos nagestaard door de duizenden, die het wonder wel zagen gebeuren, maar het niet konden begrijpen. Men zag den ballon kleiner en kleiner worden, in de wolken verdwijnen, wederom te voorschijn komen en nogmaals verdwijnen. Een groote ontroering maakte zich van hen meester.
't Woei hevig en de lucht was stormachtig, maar de ballon verhief zich toch op majesteuze wijze tot eene hoogte van 70 meter. Ademloos werden de onverschrokken luchtreizigers door de toeschouwers nagestaard. De ballon steeg steeds hooger, tot eindelijk de mannen op de galerij niet meer te onderscheiden waren.
Hij bleef in 't venstergat gevroren, beweegloos, ademloos. "Wat zie je?" , drong ze aan, een der bretels berukkend, alsof ze 'n schelknop te pakken had. "Hou je bek!" , adviseerde hij gedempt: "die beroerde kant van 't dak staat in de weg ze zijn in de goot an 't scharrele...."
Aan den anderen kant van de rivier waren de kimmen niet te zien en het water was zoo breed als een zee.... O zie! zeide Gwinebant en hij seinde zich vol vromen huiver. Ik zie! Ik zie! zeide Lancelot en ook hij bekruiste zich. De beide ridderen hielden de paarden in. Zij zagen ademloos toe. Over de zee-breede rivier vlogen tal van zwarte vogelen.
Zij hielden witte bloemekransen in de handen en zij zongen zacht, als wilden zij de maagd in haar midden verstrooien... Ik zag ademloos uit en herkende... Charis! Charis!! Daar was zij, aan den overkant van het lotus-overladen water en ik zag, door het riet heen, haar bewegen, als met een moeden weemoed, toch even glimlachende tegen hare genooten.
Nog een laatste blik op den Wartburg, die ons, van zijne hooge rots, in kalme, rustige majesteit groet, en medelijdend schijnt neder te zien op ons ademloos voortjagen. En dan voort.
De knaap stond ademloos met gebalde vuisten en wijd opengesperde oogen te luisteren. "Wanneer zal ik een veld kunnen beploegen?" mompelde hij binnensmonds, en ging haastig naar beneden. Toen hij aan 't koor gekomen was, luisterde hij nog eens aandachtig: de stem van zijn broertje verwijderde zich snel, en de kreet: "moeder! broer!" stierf geheel weg, toen er een deur dicht ging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek